Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι ένας αγώνας ποδοσφαίρου απαιτεί ένα τεράστιο ποσό ενέργειας. Για την παροχή αυτών των ενεργειακών αναγκών, ο μυς εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από το μυϊκό γλυκογόνο. Για χρόνια, οι ερευνητές έχουν διαπιστώσει ότι το μυϊκό γλυκογόνο είναι πολύ σημαντικό για την απόδοση κατά την διάρκεια της άσκησης.

Αθλητές με περισσότερο μυϊκό γλυκογόνο μπορούν να συμμετέχουν σε σωματική άσκηση για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα διατηρώντας τις δεξιότητές και την συγκέντρωσή τους. Όπως είναι γνωστό το μυϊκό γλυκογόνο μπορεί να αυξηθεί με μια δίαιτα υψηλή σε υδατάνθρακες.

Οι περισσότεροι αθλητές αυτό το γνωρίζουν. Αυτό που δεν είναι γνωστό όμως, είναι πώς ακριβώς το γλυκογόνο επηρεάζει την άσκηση και την κόπωση.

Πρόσφατη μελέτη διαπίστωσε ότι η μείωση του γλυκογόνου κατά τη διάρκεια της άσκησης μπορεί να εμποδίσει την απόδοση επηρεάζοντας το κεντρικό νευρικό σύστημα και τον εγκέφαλο περισσότερο από οτι τον μυ.

Κατά τη διάρκεια της άσκησης, καθώς μειώνονται τα επίπεδα του μυϊκού γλυκογόνου, ο μυς αρχίζει να βασίζεται στην γλυκόζη του αίματος για ενέργεια. Όταν η εξάντληση του γλυκογόνου πλησιάζει, ο μυς πρέπει να προσλαμβάνει όλο και περισσότερο γλυκόζη, οδηγώντας σε υπογλυκαιμία.

Δυστυχώς, ο εγκέφαλος χρησιμοποιεί τη γλυκόζη του αίματος ως καύσιμο για την υποστήριξη πολλών από τις λειτουργίες του κεντρικού νευρικού συστήματος, συμπεριλαμβανομένης της ψυχολογικής λειτουργίας.

Με την έλλειψη της γλυκόζης συμβαίνουν τρία καταστροφικά για την απόδοση συμπτώματα:

α) λήθαργος

β) έλλειψη κινήτρων και

γ) έλλειψη συγκέντρωσης.

 Σε αυτή την κατάσταση, είναι πολύ δύσκολο να συμμετάσχουν σε έντονη άσκηση, να διατηρήσουν τις κινητικές δεξιότητες και να πράξουν σωστά. Έτσι, η εξάντληση του γλυκογόνου κατά τη διάρκεια της άσκησης μπορεί να είναι ''περισσότερη στον εγκέφαλο'' και όχι εξ ολοκλήρου μέσα στον μυ.

Αυτό σημαίνει για τον ποδοσφαιριστή, ότι η κακή διατροφή δηλαδή μια που δεν έχει υδατάνθρακες, οδηγεί σε εξάντληση του γλυκογόνου των μυών κατά τη διάρκεια ενός αγώνα. Η υπογλυκαιμία ή το χαμηλό σάκχαρο στο αίμα που προκύπτουν από την εξάντληση του γλυκογόνου μπορεί να επηρεάσει το κεντρικό νευρικό σύστημα.

Είναι σαφές ότι η έλλειψη ενέργειας, η απώλεια εστίασης, η έλλειψη κινήτρων και η μείωση των τεχνικών δεξιοτήτων θα επηρεάσουν αρνητικά το παιχνίδι του ποδοσφαιριστή. Εν κατακλείδι, η διατήρηση του μυϊκού γλυκογόνου μέσω μιας διατροφής που βασίζεται σε στερεά μορφής τροφή μπορεί να οδηγήσει σε καλύτερη απόδοση, ειδικά κοντά στο τέλος του αγώνα.

«Αυτό που προσπαθούμε να κάνουμε εμείς οι γυμναστές μέσω της προπόνησης είναι να αυξήσουμε την ικανότητα του μυός να αποθηκεύει μεγαλύτερα αποθέματα γλυκογόνου. Έτσι ώστε ο ποδοσφαιριστής να διατηρήσει την καλή του απόδοση για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα χωρίς να επηρεαστούν οι δεξιότητές και η συγκέντρωσή του όπως συχνά συμβαίνει μετά το εβδομηκοστό λεπτό του αγώνα, όπου παρατηρούνται τα περισσότερα λάθη κυρίως τεχνικοτακτικά».

Κωνσταντίνος Γιάννη

Προπονητής Φυσικής Κατάστασης - Προπονητής Ποδοσφαίρου UEFA B'

Πτυχίο Τμήμα Επιστήμης Φυσικής Αγωγής & Αθλητισμού Τρικάλων, Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας

Instituto Superior da Maia (ISMAI), Oporto, Portugal

Master in High Performance in Sports: Strength and Conditioning

Universidad Catolica San Antonio de Murcia (UCAM), Spain

NSCA - CSCS

email  This e-mail address is being protected from spambots. You need JavaScript enabled to view it

https://www.facebook.com/konstantinos.gianni