Ο Γιάννης Γκούμας μίλησε για την Εθνική Κ19 που είναι ο ίδιος προπονητής, για τη νοοτροπία των νέων παιδιών και την ανάγκη τους να ασχοληθούν με το μαλλί και τα τατουάζ, για τους γονείς και τους μάνατζερ των παιδιών που τους φουσκώνουν τα μυαλά,  αλλά και για την ακαδημία του Παναθηναικού που μετά την αποχώρηση της απο τις εγκαταστάσεις της Παιανίας έμεινε στάσιμη.

Αναλυτικά όσα δήλωσε στο Sport24 Radio 103,3 και στην εκπομπή "Το 10 το κακό" με τους Παντελή Διαμαντόπουλο και Γιάννη Φιλέρη:

Για το πώς περίμενε μικρός την έναρξη των μεγάλων ποδοσφαιρικών διοργανώσεων: "Από μικρό παιδί περίμενα πως και πως το εναρκτήριο παιχνίδι σε μια μεγάλη διοργάνωση. Προσπαθούσα μάλιστα να αφομοιώσω διάφορα πράγματα για να τα κάνω στην προπόνηση. Δεν θυμάμαι ποια είναι η πρώτη διοργάνωση που μου έκανε εντύπωση. Από τα 12 και μετά πάντως άρχισα να καταλαβαίνω και να έχω μνήμες από το ποδόσφαιρο".

Για την επιτυχία του 2004: "Σαν ποδοσφαιριστές όλοι έχουμε κάποια όνειρα. Δεν φανταζόμουν ποτέ ότι θα είμαι μέλος της ομάδας που κατέκτησε το Euro 2004. Ούτε στα πιο τρελά μου όνειρα, είμαστε πολύ τυχεροί σαν γενιά".

Για το ποια Εθνική ομάδα -πλην της Ελλάδας- υποστηρίζει συνήθως στις μεγάλες διοργανώσεις: "Από τις εθνικές ομάδες οι Ισπανοί με το επιθετικό ποδόσφαιρο, αλλά επειδή ήμουν και αμυντικός, οι Ιταλοί πάντα μου άρεσαν. Απλώς έχουν παρεξηγηθεί οι Ιταλοί, επειδή παίζουν καλή άμυνα. Όταν παίρνουν την μπάλα, όμως, επιτίθενται με έξι και επτά παίκτες. Θα είναι μια ευχάριστη έκπληξη η Ιταλία στο φετινό Euro".

Για την ώρα της απονομής το Euro 2004: "Εκείνη τη στιγμή, δεν σκέφτεσαι τίποτα. Δεν συνειδητοποιείς τι έχεις καταφέρει. Το καταλαβαίνεις όταν επιστρέφεις στη χώρα σου, όλα τα παιδιά εισπράξαμε μεγάλη αγάπη από τον κόσμο. Μικρά παιδιά, παππούδες, γιαγιάδες να κλαίνε. Από το αεροδρόμιο στο Παναθηναϊκό Στάδιο κάναμε τέσσερις ώρες. Δύσκολα θα ξαναζήσει τέτοιες στιγμές το ελληνικό ποδόσφαιρο. Θέλει και τύχη, είχαμε ικανότητα, αλλά ήταν και θέμα τύχης".

Για την αποκλεισμό της Εθνικής από το Euro: "Τα παιδιά ήθελαν να προκριθούν. Από τύχη δεν περάσαμε. Το θέμα είναι μετά τι έγινε. Στο Μουντιάλ καλά τα πήγαμε. Το θέμα είναι ότι μετά το 2004 όλοι λέγαμε ότι θα αλλάξουν τα πράγματα και θα ανέβει επίπεδο το ποδόσφαιρο. Το λυπηρό όμως είναι ότι πήγαμε προς τα πίσω και αυτή την εποχή είναι πολύ χαμηλά. Οι φορείς δεν χειρίστηκαν τα πράγματα όπως έπρεπε".

Για τους βασικούς λόγους του αποκλεισμού: "Ηταν μεταβατικό στάδιο, σταμάτησαν και ο Καραγκούνης με τον Κατσουράνη, που έδιναν έξτρα ώθηση στα αποδυτήρια. Εγιναν λάθη από τη διοίκηση, τους παίκτες και τον προπονητή. Οταν χάνεις δύο φορές από τα Νησιά Φερόε, πρέπει να αναλογιστείς τις ευθύνες σου. Δεν χρειάζεσαι προπονητή για να κερδίσεις τα Νησιά Φερόε. Πρέπει σιγά σιγά να μάθεις από τα λάθη σου, το κλίμα αρχίζει και αλλάζει και νομίζω ότι θα πάνε καλά τα παιδιά στη συνέχεια".

Για τους Έλληνες προπονητές: "Ακόμη τώρα εξελισσόμαστε. Να δώσουμε λίγο βάση και στους Ελληνες προπονητές. Να τους στηρίξουμε. Δεν είμαι εναντίον των ξένων, αλλά πρέπει να υπάρχει και μια ισορροπία. Ο Ουζουνίδης ήταν πάντα καλός προπονητής. Τώρα έγινε; Δεν ήταν πριν; Δούλεψε με ελληνόπουλα στον Πανιώνιο και έδειξε το έργο του".

Για την Εθνική Κ19 που είναι ο ίδιος προπονητής: "Πιστεύω στον Ελληνα ποδοσφαιριστή και στο ταλέντο του, πάντα φτάναμε ψηλά στις μικρές ηλικίες. Μετά χάνονται τα παιδιά. Το πρόβλημα σε αυτή την ηλικία είναι οι γονείς και οι μάνατζερ. Οταν κάθε γονιός νομίζει ότι έχει έναν Μέσι στο σπίτι του και όταν ο μάνατζερ του λέει ότι θα τον πάει στη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ και τη Ρεάλ Μαδρίτης, το παιδί χάνεται. Με δουλειά θα καταφέρουν τα παιδιά να κάνουν καριέρα σε μεγαλύτερη ηλικία".

Για το αν η Ελλάδα βγάζει μόνο καλούς αμυντικούς: "Οχι μόνο αμυντικούς. Και χαφ βγάζει η Ελλάδα και πιο επιθετικούς. Ο Φορτούνης, ο Μάνταλος αυτή την εποχή… Υπάρχει ποιότητα και είναι καλό γιατί αυτά τα παιδιά θα βοηθήσουν την εθνική ομάδα για την προσπάθεια που θα κάνει να προκριθεί στο Μουντιάλ. Νομίζω ότι ο όμιλος είναι καλός, θα μπορούσε να είχε βρεθεί σε χειρότερο. Και με τη νέα προσπάθεια που γίνεται με τον Σκίμπε, θα αφήσει πίσω τον αποκλεισμό από το Euro".

Για το τι πρέπει να γίνει στο εξής στην Εθνική ομάδα: "Πάνω από όλα οι ίδιοι οι παίκτες να συνειδητοποιήσουν ότι το όφελος είναι δικό τους σε μια επιτυχία. Η εθνική είναι μέγιστη τιμή. Αν δώσει ο καθένας αυτό που πρέπει και το κάτι παραπάνω, αν βλέπεις την εθνική ομάδα ως μέσο για διάκριση, θα έρθει η επιτυχία. Είναι θέμα των παικτών με τον προπονητή. Είμαι αισιόδοξος για τη συνέχεια. Παλιότερα, θυμάμαι ότι κάναμε πώς και πώς να βρεθούμε στην εθνική ομάδα. Κάναμε το καλαμπούρι μας, ήμασταν οικογένεια και όταν μπαίναμε στο γήπεδο τα δίναμε όλα".

Για την αποτυχία του Ρανιέρι: "Δεν φταίει μόνο αυτός. Εμπιστεύθηκε αυλικούς που του έδιναν λανθασμένες πληροφορίες. Αντί να τον βοηθήσουν τον μπέρδεψαν. Είναι καλός προπονητής, το απέδειξε στη Λέστερ".

Για το ποιος είναι ο καλύτερος επιθετικός που γνώρισε: "Επειδή είμαι της παλιάς σχολής, θέλω έναν Ανρί στα νιάτα του. Ηταν από τους πιο δύσκολους επιθετικούς που έχω αντιμετωπίσει. Ξεκίνησα σέντερ φορ, στην Κ19 με έβαλε ο Ρότσα στα χαφ και για καλή μου τύχη, ο Δανιήλ με καθιέρωσε σαν στόπερ. Το λέω γιατί ήταν ο Βαζέχα τότε και δεν θα έπαιζα ποτέ".

Για το γεγονός ότι δεν υπάρχει πλέον η ακαδημία της Παιανίας: "Εβγαλε πολλούς παίκτες, εμένα, τον Καραγκούνη, τον Μπασινά, τον Χαλκιά, τον Αλεξόπουλο. Μου είναι λυπηρό γιατί ο Παναθηναϊκός δεν έχει τις εγκαταστάσεις να πλαισιώσει με μικρά παιδιά τη μεγάλη ομάδα. Εχει μείνει στάσιμος στις ακαδημίες και αυτό με λυπεί αφάνταστα".

Για την πτώση του Παναθηναϊκού: "Το λέω και το ξαναλέω, ο Παναθηναϊκός τρώει τα παιδιά του. Παίκτες που έχουν τιμήσει τη φανέλα, δεν τους δίνεται η τιμή και η κατάλληλη ευκαιρία ότι και σε άλλα πόστα μπορούν να βοηθήσουν την ομάδα. Οτι έχει μικρύνει ο Παναθηναϊκός είναι δεδομένο. Και το βασικό είναι το οικονομικό, όταν δεν υπάρχει μπάτζετ να έρθουν παίκτες μεγάλης αξίας. Ο κύριος Αλαφούζος βάζει κάποια λεφτά, αλλά έχει πει ότι θέλει και κάποιους άλλους να τον βοηθήσουν. Το πρόβλημα είναι ότι δεν βγάζουν παίκτες οι ακαδημίες. Και οι ξένοι είναι αμφιβόλου αξίας. Επρεπε να έχει ελληνικό κορμό και να κάνουν τη διαφορά τρεις – τέσσερις ξένοι. Υπήρξε το πλάνο με τον Αναστασίου αλλά χάθηκε στο δρόμο".

Για το αν υπάρχουν τώρα νέα παιδιά στον Παναθηναϊκό: "Η αλήθεια είναι ότι φεύγουν παιδιά όπως ο Λάμπρου με τον Αγγελόπουλο, που έχω στην εθνική. Αυτά τα παιδιά δεν θέλουν να μείνουν γιατί δεν τους δίνονται οι ευκαιρίες. Τα ελληνόπουλα φεύγουν τώρα από τον Παναθηναϊκό, ενώ κάποτε παρακαλούσαν, για να έρθουν και να πάρουν ευκαιρίες".

Για το αν πηγαίνει στο "Απόστολος Νικολαΐδης": "Δεν πάω στη Λεωφόρο, γιατί στενοχωριέμαι. Εχω ζήσει διαφορετικά τον Παναθηναϊκό".

Για το ματς που δεν πρόκειται ποτέ να ξεχάσει: "Είναι μια ήττα, που τη θυμάμαι σαν χαρά. Ηταν με την Μπαρτσελόνα στο Τσάμπιονς Λιγκ, που κερδίσαμε 1-0 το πρώτο παιχνίδι εδώ. Στον επαναληπτικό χάσαμε 3-1 και αποκλειστήκαμε, αλλά το συναίσθημα να σφυρίζουν 100.000 κόσμος να λήξει το ματς επειδή τους πιέζαμε από το 75′ και μετά, δεν το έχω ξανανιώσει. Εμείς ήμασταν η Μπαρτσελόνα. Είναι συναίσθημα ανεξίτηλο μέσα στο μυαλό μου. Παρόλο που αποκλειστήκαμε, δεν μπορώ να περιγράψω αυτό που νιώσαμε".

Για το ποιο ματς θα ήθελε να ξαναπαίξει: "Στη Ριζούπολη με τον Ολυμπιακό, που ήταν πολύ κακό για μας, για διαφορετικούς λόγους. Δεν παίξαμε καλά, αλλά υπήρξαν και άλλες συνθήκες. Ηταν η αρχή για να διαλυθεί η ομάδα. Αν δεν χάναμε, ίσως να κάναμε καλύτερες πορείες στην Ευρώπη. Με πείραξαν όσα είπε ο Φιλιππίδης, ότι είμαστε κότες, αλλά ο ίδιος δεν εμφανίστηκε στο γήπεδο. Αν υπήρχε ένας υπεύθυνος, θα έπαιρνε την ομάδα και θα έφευγε. Δεν παίξαμε καλά, αλλά να τρώμε ξύλο από τους οπαδούς του Ολυμπιακού και μετά να μας κυνηγάνε και οι δικοί μας, αυτό δεν έχει ξαναγίνει".

Για τα πιο ωραία γκολ που πέτυχε: "Ηταν ένα με τη Γιουβέντους από 40 μέτρα στον Φαν ντερ Σαρ και ένα στη Λεωφόρο με τη Ρεάλ στον Κασίγιας. Θα μου μείνει χαραγμένο το 2-2 με τον Ολυμπιακό στη Λεωφόρο το 2004, που ισοφάρισα και ήταν σημαντικό για να πάρουμε το πρωτάθλημα".

Για το ποιοι ήταν οι καλύτεροι προπονητές που συνεργάστηκε: "Από Ελληνες ο Γιάννης Κυράστας, από ξένους ο Οσιμ έκανε πρωτοποριακή προπόνηση. Ο αδικημένος για μένα ήταν ο Μουνιόθ, αυτός που εμπιστεύθηκε τον Νίνη πιτσιρικά. Ακόμη και σε μας έκανε εντύπωση τότε. Δεν του δόθηκε ο χρόνος για να κάνει τη δουλειά του. Με τον Κυράστα παίξαμε το ωραιότερο ποδόσφαιρο. Το σημαντικό και το θετικό είναι ότι μας έκανε μια γροθιά, μια οικογένεια και μας είχε δώσει το αίσθημα του νικητή. Μας είχε βγάλει την ηττοπάθεια, κάναμε και καλή πορεία στην Ευρώπη. Ασχετα που δεν πήραμε το πρωτάθλημα. Ο Ολυμπιακός είχε κάνει ρεκόρ συγκομιδής εκείνη τη σεζόν και υπήρχαν και άλλοι λόγοι…".

Για το καθοριστικό ματς εκείνη τη σεζόν: "Η ήττα με την Παναχαϊκή με το γκολ του Κατσουράνη. Το ματς δεν είχε κάλυψη. Τέτοια διαιτησία δεν έχω ξαναδεί στη ζωή μου. Και ο διαιτητής εκείνος σφύριξε μόνο μια φορά. Ηταν να μην το πάρουμε αυτό το ματς με χίλιους-δυο τρόπους".

Για τον Τεν Κάτε: "Ηταν ένας άνθρωπος που τη μία σου έλεγε άσπρο και την άλλη μαύρο. Ξαφνικά δεν μου μιλούσε. Στην πορεία υπήρξαν ανάγκες, έπρεπε να με βάλει. Εγινε κολλητός μου, λέω κάτι συμβαίνει εδώ πέρα. Κάποιοι του έβαζαν λόγια και προς τιμήν του, όταν έφυγε, είπε ότι έκανε λάθος και παραδέχτηκε πως με αδίκησε. Θυμάμαι, επίσης, ότι τη δεύτερη χρονιά πήγε και είπε στον Αντωνίου ότι δεν με θέλει, ενώ είχα συμβόλαιο. Με φωνάζει ο Αντωνίου, μου λέει πήγαινε στον πρόεδρο, τον Πατέρα. Πηγαίνω και του λέω τότε του προέδρου ότι οι 20 από τους 23 παίκτες τον βρίζουνε και ότι σύντομα θα φύγει. Ο Τεν Κάτε είχε γνώσεις, δεν σε κέρδιζε όμως με τη νοοτροπία του".

Για τον μεγαλύτερο αντίπαλο που αντιμετώπισε στην καριέρα του: "Θυμάμαι με τον Κοβάσεβιτς, που έβαζε όλη τη χρονιά γκολ από παντού. Μου είχε γίνει έμμονη ιδέα. Σκεφτόμουν όλη την εβδομάδα πως θα τον αντιμετωπίσω. Πήγα καλά τελικά και δεν έβαλε γκολ ο Κοβάσεβιτς. Από ξένους ήταν εκπληκτικοί ο Ανρί και ο Σεβτσένκο. Πολύ καλός ο Ουκρανός και πολύ γρήγορος".

Για το αν παίζει καλό μπάσκετ: "Το έχουμε γυρίσει τώρα που σταμάτησα το ποδόσφαιρο. Παίζω μπάσκετ, τένις, είμαι αθλητικός τύπος, μου αρέσει. Είχα πάει στο Μονακό να δω τένις. Χθες πάντως παίξαμε ποδόσφαιρο οι παλαίμαχοι…".

Για το πώς τον αντιμετώπισε ο Παναθηναϊκός και ο κόσμος: "Δεν με τιμήσανε από τον Παναθηναϊκό. Οταν πήραν το νταμπλ, δεν με κάλεσαν στη φιέστα. Δεν ξέρω γιατί συνέβη. Αυτό όμως που με συγκινεί, είναι ότι ο κόσμος, όχι μόνο οι οπαδοί του Παναθηναϊκού, μου δείχνουν την αγάπη τους στο δρόμο, τώρα που έχω τελειώσει την καριέρα μου".

Για το αν θα άλλαζε κάτι σε όλα αυτά τα χρόνια που έπαιξε ποδόσφαιρο: "Δεν έκανα προπόνηση 100%. Οταν ένιωθα σφιγμένος, δεν πίεζα τον εαυτό μου. Και όταν μου έλεγαν κάτι οι προπονητές, το έβλεπα διαφορετικά. Τώρα από το πόστο του προπονητή είναι αλλιώς τα πράγματα. Τα παιδιά να κοιτάζουν να βελτιώνουν τις αδυναμίες τους, έτσι βελτιώνεσαι και εξελίσσεσαι. Υπάρχουν παιδιά που έχουν τέτοια διάθεση. Υπάρχουν και άλλα που είναι κολλημένα με το facebook, με τις γυναίκες. Αυτοί δεν θα παίξουνε".

Για τη νοοτροπία των νέων παιδιών και την ανάγκη τους να ασχοληθούν με το μαλλί τους ή να κάνουν τατουάζ: "Εγώ τρελαίνομαι, διαφωνώ. Δεν μπορώ να τους πω για το μαλλί ή το τατουάζ. Με ενοχλεί η νοοτροπία. Αν είσαι σωστός, βάλε και σκουλαρίκι. 19 χρονών είσαι επαγγελματίας, τώρα είναι η ευκαιρία σου. Γι” αυτό τους λέω, βάλτε το κεφάλι να παίξετε 10 χρόνια, να βγάλετε λεφτά. Σας έδωσε ο Θεός το ταλέντο, εκμεταλλευτείτε το".

Για την Eθνική Νέων και το αν οι παίκτες παίρνουν ευκαιρίες στις ομάδες τους: "Τώρα παίζουμε προκριματικά στην Ουαλία. Από εκεί περνάνε δύο ομάδες. Βάση λογικής εμείς και οι Άγγλοι θα περάσουμε. Από εκεί γίνονται νέα προκριματικά. Πάμε ηλικιακά και τα παιδιά δεν μπορούν να “χάσουν” χρονιά. Για μένα σε 2-3 χρόνια αυτά τα παιδιά να πλαισιώσουν την ανδρών. Αυτή θα είναι η επιτυχία για εμάς. Το κακό είναι ότι οι ομάδες δεν τους εμπιστεύονται. Μόνο ο Λημνιός παίζει λίγο στον Ατρόμητο. Δείτε για παράδειγμα, τον Ρενάτο Σάντσες που πωλήθηκε από τη Μπενφίκα στη Μπάγερν. Παίξαμε τον Νοέμβριο προκριματικά με τους Πορτογάλους με την Κ19 και φαινόταν ότι έκανε διαφορά. Και τώρα είναι στο Euro με την εθνική ανδρών. Δεν λέμε να κάνουμε χάρη στα νέα παιδιά, αλλά να δοθούν ευκαιρίες. Ταλέντο υπάρχει, αλλά αν δεν έχει την διάθεση ο παίκτης να δουλέψει δεν θα πάει μπροστά".

Για το ποιος παίκτης από όσους συνεργάστηκε, δούλευε πιο πολύ από όλους: "Ο Βύντρα μετά από κάθε προπόνηση δούλευε σαν σκύλος. Εμενε μία ώρα παραπάνω στην προπόνηση. Έτσι εξηγείται που ενώ είναι παρεξηγημένος ήταν πάντα βασικός. Παιδιά που δουλεύουν και έχουν διάθεση και θέληση μπορούν να φτάσουν σε υψηλό επίπεδο".

Για το ποια ομάδα θα πάρει το Euro: "Μου έκανε μεγάλη έκπληξη η Κροατία, όχι ότι θα πάρει το Euro όμως. Πιστεύω ότι θα το πάρει η Γαλλία".