Ο 18χρονος Γιάννης Ραίσσης ζει εδώ δύο χρόνια το όνειρο του στην Γερμανία φορώντας την φανέλα της Καρλσρόης και το Sports-academies.gr σας παρουσιάζει όλα όσα θέλετε να ξέρετε για τον διεθνή άσο ο οποίος διαφημίζει με την παρουσία του, την Ελλάδα στο εξωτερικό.

Το 2011 αποδείχθηκε... αρκετά γενναιόδωρο αλλά και γούρικο στον Γιάννη Ραίσση, καθώς του «έφερε» αυτό που ονειρεύονται τα περισσότερα Ελληνόπουλα.

Μία μεταγραφή στο εξωτερικό. 

 Ο 15χρονος τότε Γιάννης Ραΐσης με μιά βαλίτσα όνειρα πήγε στην Γερμανία, δούλεψε, μόχθησε και κατάφερε με το πείσμα του, να καθιερωθεί στην ομάδα U-19 της Καρλσρόης και να είναι ένα βήμα πριν την προώθηση του στην πρώτη ομάδα.

Και έχει και συνέχεια καθώς η πολύ καλή του παρουσία στα γερμανικά γήπεδα έχει προκαλέσει ήδη το ενδιαφέρον τριών μεγάλων ομάδων του εξωτερικού.

''Σειρήνες'' έχουν ακουστεί απο Αγγλία και Σκωτία.

Ο γεννημένος στις 19 Απριλίου 1996 Γιάννης ξεκίνησε από την ακαδημία του Ολυμπιακού Αλίμου με προπονητή τον κ. Νίκο Κοτσιοβό.  Εκεί έμεινε 3-4 χρόνια. Σε ηλικία 9 ετών τον επέλεξαν στον Ολυμπιακό, στο Ρέντη, όμως δεν του έμενε ελεύθερος χρόνος για τα μαθήματα του και έτσι πήγε σε μια ακαδημία κοντά στην εταιρεία του πατέρα του.

Την ακαδημία Παθιακάκης.

Στη συνέχεια πήγε σε μια ομάδα με επίλεκτα παιδιά, την Cocomat, που την είχε φτιάξει ο κ. Παύλος Ευμορφίδης και προπονητής ήταν ο κ. Μίλτος Καρατζάς.

Επόμενος σταθμός ήταν ο Πανιώνιος.

Απο το 2007 εώς το 2011, φόρτωσε με πολλά γκόλ τα αντίπαλα δίχτυα και εντυπωσίασε με την εν γένει παρουσία του. Κάπου εκει τον εντόπισαν τα λαγωνικά της Καρλσρόης και τον ενέταξαν στο δυναμικό τους.

Σε ότι έχει να κάνει με τον χαρακτήρα του, αυτό που λένε όσοι τον γνωρίζουν είναι πως πρόκειται για ένα πολύ καλό παιδί το οποίο έχει κάτω το κεφάλι και συνεχίζει να δουλεύει σκληρά γνωρίζοντας ότι ακόμα δεν έχει πετύχει τίποτα.

Είναι προσηλωμένος σε αυτό που θέλει να κάνει και το μεγαλύτερο του ατού είναι πως από μικρή ηλικία έχει μάθει να ζει μόνος του και να είναι αυτόνομος.

Πάνω απο όλα όμως έχει την οικογένεια του.

Εκτός γηπέδων του αρέσει να βλέπει ταινίες, πρότυπο του είναι ο αργεντινός Σέρχιο Αγουέρο και περνάει τον ελεύθερο χρόνο του με τους συμπαίκτες του από την Καρλσρόη όπου παίζει ''playstation''.

-Η συνέντευξη του 18χρονου Γιάννη Ραίσση στο Sports-Academies.gr:

Η επιλογή σου τελικά να πας στην Γερμανία και να φορέσεις τα χρώματα της Καρλσρόης πιστεύεις πως σου βγήκε σε καλό;

Ναί πιστεύω πως μου βγήκε σε καλό διότι έχω βελτιωθεί αρκετά τον τελευταίο ενάμιση χρόνο και αυτό οφείλεται στην Καρλσρούη και τους ανθρώπους της. Eίναι μια πολύ καλή ομάδα η οποία βγάζει ταλέντα και στηρίζεται σε αυτά.

Επίσης θα ήθελα να προσθέσω πως είναι μεγάλη μου τιμή να φοράω τα χρώματα της Καρλσρόης αλλά ακόμα μεγαλύτερη να σκοράρω για αυτήν. Επιπλέον η Καρλσρούη με έχει αναδείξει.

Πίστεψε σε εμένα.

Έχεις πάρει κάποια διάκριση;

Πάρα πολλές φορές όπως για παράδειγμα ο τίτλος ''το νέο ταλέντο της καρλσρούης'' και άλλα τέτοια διάφορα.

Επίσης πριν απο 5 μήνες έκανα μια φωτογράφιση για το περιοδικό της ''BUNDESLIGA'', αλλά το ποιο σημαντικό είναι ότι με εμπιστεύονται και νοιάζονται για το μέλλον μου.

Για αυτό τον λόγο είμαι πολύ ευχαριστημένος που παίζω σε αυτή την ομάδα και προσπαθώ για το καλύτερο.

Προσαρμόστηκες εύκολα στην νέα σου ομάδα;

Στην αρχή ήταν δύσκολα διότι υπήρχε αυτή η ζήλια απο τους συμπαίκτες μου αλλά όσο περνούσε ο καιρός κατάλαβαν τον τρόπο που παίζω και έτσι τους βοήθησα σε πολλά παιχνίδια.

Πλέον τώρα συνεργαζόμαστε όλοι σαν ομάδα και πριν απο κάθε μας παιχνίδι κάνουμε έναν κύκλο βάζουμε ένα τραγούδι στα αποδυτήρια το ''THEORY UND PRAXIS-BUSCHIDO'' και μπαίνει στην μέση του κύκλου ο αρχηγός μας.

Κλείνουμε όλοι τα μάτια μας και μας λέει: ''σήμερα θα βγούμε έξω και θα παίξουμε το παιχνίδι που παίζουμε, θα βγούμε έξω και θα παλέψουμε, θα βγούμε έξω και θα πάρουμε 3 βαθμούς'', κάποιες φορές μας χτυπάει και στο πρόσωπο για να μας δώσει ενέργεια.

Μπορεί να μην είμαστε η καλύτερη ομάδα του πρωταθλήματος μπορεί να μην είμαστε και στην καλύτερη δυνατή θέση αλλά μόλις βγαίνουμε στον αγωνιστικό χώρο είμαστε απόλυτα συγκεντρωμένοι και παλεύουμε μέχρι το τέλους.

Ποιά στιγμή θυμάσαι μέχρι τώρα ως καλύτερη και ως χειρότερη;

Θα ήθελα να ξεκινήσω με την χειρότερη στιγμή μου η οποία κράτησε ένα μήνα.

Ήταν τον Μάρτιο,όπου είχα ένα τρομερό τραυματισμό, έπαθα ράισμα στην μύτη μου στο παιχνίδι κόντρα Άιντραχτ Φρανκφούρτης.

Γι'αυτό τον λόγο έμεινα 1 εβδομάδα έξω και μόλις επέστρεψα μου έδωσαν να φοράω μια ειδική μάσκα που καλύπτει την μύτη.

Στην συνέχεια δεν πέρασε καλά καλά μία εβδομάδα και αρρώστησα. Έπαθα λοίμωξη του αναπνευστικού οξέα βρογχίτιδα. Ουσιαστικά δεν μπορούσα να αναπνεύσω σωστά και μου είπαν ότι είχα χάσει το 80% απο το οξυγόνο μου, έτσι πήγα στο νοσοκομείο και έμεινα μέσα για 3 μέρες μέχρι να βρούνε το μικρόβιο που έφταιγε.

Ήταν μία άσχημη εμπειρία που με αφησε εκτός γηπέδων για περίπου δυόμιση εβδομάδες.

Τώρα ως καλύτερη μου στιγμή ήταν εναντίον της Μπάγερν Μονάχου.

Ξεκινήσαμε παρασκευή πρωί και πήγαμε με το πούλμαν της πρώτης ομάδας. Κάναμε περίπου 6 ώρες και είμασταν ήδη αρκετά κουρασμένοι. Όλοι ήμασταν ανυπόμονοι για το αυριανό μάτς και εγώ περισσότερο απ' όλους.

Έφτασε λοιπόν η μέρα του παιχνιδιού, η μέρα που απο μικρό παιδί ονειρευόμουνα και έλεγα ότι ήθελα να παίξω με την Μπάγερν Μονάχου.

Μπήκαμε δυνατά στο παιχνίδι και προηγηθήκαμε με 1-0. Μετά ακολούθησε το 2-0 και όλοι χαρούμενοι κρατήσαμε το σκορ αυτό σε όλο το πρώτο ημίχρονο. Στο δεύτερο μέρος δείξαμε αδυναμία και όχι σίγουροι με τον εαυτό μας και έτσι δεχτήκαμε 2 γκολ απο την Μπάγερν Μονάχου μέσα σε 10 λεπτά.

Το άγχος είχε επικρατήσει στα τελευταία 10 λεπτά που είχαν απομείνει και ο χρόνος κυλούσε γρήγορα όπου φτάνει η στιγμή που μου έρχεται μια πάσα, τρέχω, περνάω τον τερματοφύλακα της Μπάγερν Μονάχου και βάζω την μπάλα στα δίχτυα.

Ακολούθησε έξαλλος πανηγυρισμός αλλά και δάκρυα χαράς για το ''χρυσό'' αυτό γκολ που έβαλα και έδωσα την νίκη στην ομάδα μου.

Νομίζω πως αυτή την στιγμή δεν πρόκειται να την ξεχάσω ποτέ στην ζωή μου.

Ποιό πιστεύεις πως είναι το δυνατό σου σημείο;

Το δυνατό μου σημείο πιστεύω ότι είναι η ταχύτητα. Όλοι οι συμπαίκτες μου αλλά και ο προπονητής μου το έχουν καταλάβει ότι είμαι αρκετά γρήγορος και δεν μου δίνουν την μπάλα στα πόδια αλλά μου την πετάνε στον κενό χώρο.

Έχω βάλει έως τώρα πάρα πολλά γκολ σε αρκετές ομάδες με αυτόν ακριβώς τον τρόπο. Όμως αρκετοί παίχτες είναι γρήγοροι. Αυτό που με βοηθάει ακόμα περισσότερο και με κάνει ξεχωριστό είναι η ΈΚΡΗΞΗ.

Επειδή είμαι κοντός κάνω πολύ μικρά βήματα μέσα στον αγωνιστικό χώρο και για τον λόγο αυτό με έχει βοηθήσει η έκρηξη αλλά και η αντίδραση μου. Επίσης οι Γερμανοί προπονητές με φωνάζουν ''Bolt junior'' και αυτό μου δίνει πολύ θάρρος αλλά με κάνει ιδιαίτερα περήφανο για το προσόν μου αυτό.

Ένα δυνατό μου σημείο επίσης είναι το σουτ μου.

Το δεξί μου πόδι είναι πολύ δυνατό και σουτάρω πάντα με όλη μου την δύναμη στο τέρμα. Αυτά τα δύο είναι από τα πιο δυνατά μου σημεία και μέρα με την μέρα τα βελτιώνω ακόμα περισσότερο.

Έχεις κάποιο γούρι που δεν αποχωρίζεσαι ποτέ;

Ναι, έχω τέσσερα κομποσκοίνια τα οποία δεν τα αποχωρίζομαι ποτέ από το χέρι μου. Αυτά τα τέσσερα κομποσκοίνια έχουν περάσει από αρκετές εκκλησίες τις Ελλάδος και επίσης από το Άγιο όρος.

Δεν τα αποχωρίζομαι για κανέναν λόγο ακόμα και στους αγώνες βάζω ''tape'' γιατί κανονικά δεν επιτρέπετε να φοράς τίποτα.

Επίσης μαζί με τα κομποσκοίνια στο δεξί μου χέρι φοράω και ένα βραχιόλι στο οποίο είναι χαραγμένο πάνω τρείς λέξεις: (''faith'' ''respect'' ''believe'') οι οποίες σημαίνουν ''πίστη'' ''σεβασμός'', ''πιστεύω''.

Φοράω και δύο σταυρούς στον λαιμό μου αλλά πριν από κάθε προπόνηση και αγώνα τους βγάζω για να μην τούς τραβήξει κανένας και πνιγώ.

Ποιός είναι ο στόχος,το ονειρό σου;

Θα ήθελα να με αξιώσει ο Θεός να καταφέρω να αγωνιστώ σε πολύ υψηλό επίπεδο. Σε μία μεγάλη ίσως ευρωπαική ομάδα που κάνει πρωταθλητισμό.

Θες μελλοντικά να επιστρέψεις στην Ελλάδα ή κοιτάς μόνο την ευρωπαϊκή σου καριέρα;

Πρός το παρόν εδώ είμαι πολύ καλά. Δεν ξέρεις όμως ποτέ πως θα τα φέρει η ζωή. Προτεραιότητα μου είναι το εξωτερικό αλλά όπως προείπα...ποτέ δεν ξέρεις.

Έχεις κληθεί στην εθνική ομάδα;

Μία φορά και αυτό συνέβη πρίν απο αρκετό καιρό. Εγώ είμαι εδώ, δουλεύω σκληρά και περιμένω τις ευκαιρίες μου.

Κλείνοντας θα ήθελες να μας πείς δύο λόγια για το γκόλ που σημείωσες πρόσφατα κόντρα στην Μπουργκχάουσεν. Μάθαμε ότι η ομάδα σου σε αντάμειψε με το ποσό των 50 ευρώ. Ισχύει;

Γέλια...Ναι όντως η ομάδα μου έχει καθιερώσει ένα χρηματικό έπαθλο για τα γκόλ που ξεχωρίζουν. Μάλλον θέλουν να μας δώσουν έξτρα κίνητρα για να πετυχαίνουμε πιο εντυπωσιακά τέρματα!!!

Το συγκεκριμένο βραβεύτηκε ως ένα απο τα καλύτερα της Μπουντεσλίγκα Τζούνιορ...Δείτε Ολόκληρο βίντεο... ΕΔΩ

--