Το 2007 μια "σούπερ γιαγιά" όπως την αποκαλούμε σήμερα, πήρε τον εγγονό της από το χέρι, και τον πήγε στην Παιανία. Ψηλό παιδάκι για τα 8.5 χρόνια του ο Βασίλης, δοκιμάστηκε από τον Παναθηναϊκό στη θέση του τερματοφύλακα, και αμέσως οι προπονητές αποφάσισαν να τον κρατήσουν στην ομάδα.

Από εκείνη τη μέρα, πέρασαν 7 ολόκληρα χρόνια, η κ. Γεωργία έχει περάσει προ πολλού τα 70 της χρόνια, όμως καθημερινά, και με χιόνια και με κρύο, κάνει 70 χλμ και πηγαίνει το Βασίλη μετά το σχολείο στην προπόνησή του.

Ο Βασίλης Ξενόπουλος πριν καν κλείσει τα 16 του χρόνια, είναι ήδη 2 φορές διεθνής τερματοφύλακας με την εθνική Παίδων, αγωνίζεται στην U17 του Παναθηναϊκού, και έχει κάνει περήφανη τη "σούπερ γιαγιά" του. 

Πρίν λίγες ημέρες μάλιστα τον πήγε στο "Απήλιον" στο Κορωπί και επέστρεψε για πρώτη φορά μόνη της στο σπίτι!!!

Γιατί ο Μπίλυ της κλήθηκε να συμμετάσχει σε αποστολή της U20 του Παναθηναικού στο παιχνίδι με την Ξάνθη. Έπειτα ακολούθησε άλλη μία κλήση του, αυτή στο παιχνίδι με αντίπαλο τον Παναιτωλικό.

Υ.Γ Αφιερωμένο στην "σούπερ γιαγιά" του Παναθηναϊκού, και σε ένα παιδί που είναι προσηλωμένο στο στόχο του, το Βασίλη...

* Αυτή είναι η δύναμη του ποδοσφαίρου. Να κάνει έναν απλό φίλαθλο, έναν θεατή, τον πιο ευτυχισμένο άνθρωπο στον κόσμο και όλο αυτό με την επιτυχία του άλλου.

Αυτό ίσως ένιωσε και η κ. Ανδριάνα Μαραγκού γράφοντας το παραπάνω κείμενο για την εξέλιξη του 15χρονου Βασίλη Ξενόπουλου την οποία έζησε η ίδια απο πρώτο χέρι...

Φωτό πάνω αριστερά...ο Βασίλης στο ξεκίνημα του!