Ακούμε συχνά στην χώρα μας διάφορους ειδικούς και μη, να μιλάνε για το ελληνικό ποδόσφαιρο με τον χαρακτηρισμό  «αργό».

Τι είναι όμως αυτό που χαρακτηρίζει ένα  ποδοσφαιρικό αγώνα αργό η γρήγορο; και πώς καλλιεργείται η βελτιώνεται; και πόσο ρόλο παίζει ο τρόπος προπόνησης ενός ποδοσφαιριστή;

Μετά από κάθε ευρωπαϊκό η παγκόσμιο τουρνουά (EURO –MUNDIAL), με την αιγίδα της FIFA η της UEFA  οι ομοσπονδιακοί προπονητές των συμμετεχόντων εθνικών ομάδων, συγκεντρώνονται σε ένα σεμινάριο όπου αναλύονται όλα τα δρώμενα του τουρνουά και βγαίνουν διάφορα συμπεράσματα για  τεχνικές  και τακτικά συστήματα, αλλά και χρήσιμες αναλύσεις για προπονητικές μεθόδους.

Με βάση αυτά τα συμπεράσματα, τροποποιήθηκαν και σε εθνικά επίπεδα, οι τρόποι προπόνησης των ομάδων και ανά χώρα, έγιναν διάφορα σεμινάρια στους προπονητές, έτσι ώστε να ναι ενημερωμένοι πάνω στις σύγχρονες μεθόδους προπόνησης.

Από τα συμπεράσματα  αυτά προκύπτει, ότι προτεραιότητα πρέπει να δίνεται στην προπόνηση φυσικής κατάστασης που θα ομοιάζει με τον αγώνα. Άρα η προπόνηση φυσικής κατάστασης δεν πρέπει να αντιμετωπιστεί σαν αυτοσκοπός, αλλά να ενταχθεί στον απώτερο στόχο που είναι η βελτίωση της αγωνιστικής ικανότητας.

Όπως αποδεικνύουν οι αναλύσεις των τελευταίων παγκοσμίων πρωταθλημάτων, σημαντικό ρόλο για την περαιτέρω ανάπτυξη και εξέλιξη της δομής απόδοσης στο ποδόσφαιρο, παίζει κυρίως η βελτίωση της ταχύτητας δράσης. 

Έτσι ο κεντρικός στόχος κάθε προπόνησης  πρέπει να ναι η βελτίωση της ικανότητας δράσης και αντίδρασης.

Στην σύγχρονη προπόνηση ποδοσφαίρου χρειάζεται να δοθεί περισσότερη βαρύτητα στην βελτίωση της ταχύτητας ενέργειας, με συμμετοχή όλων των ψυχοσωματικών, τεχνικών – τακτικών και κοινωνικών παραγόντων απόδοσης.

Αυτό σημαίνει ότι πρέπει να τονιστεί περισσότερο η προπόνηση σε συνθήκες αγώνα, γιατί ο καλύτερος οδηγός για την προπόνηση είναι ο αγώνας.

Από τον αγώνα μαθαίνουμε, τι πρέπει να περιλαμβάνει η προπόνηση και τι πρέπει να βελτιώνουμε μέσα από αυτήν..πχ ταχύτητα αντίδρασης, ταχύτητα της πάσας, περιορισμός επαφών με την μπάλα κλπ.

Ο αγώνας είναι αυτός που καθορίζει τους στόχους και τα περιεχόμενα των προπονήσεων.

Η  τακτική για έναν αγώνα, μπορεί να οικοδομηθεί, μόνο πάνω στις ανάλογες βάσεις της τεχνικής, της φυσικής κατάστασης καθώς και στις γνωστικές ικανότητες.

Πώς  θα μπορεί διαφορετικά να εκτελεστεί η εντολή «παιχνίδι με μία επαφή», αν δεν υπάρχουν οι κατάλληλες ικανότητες; Ποια σημασία θα έχει η υπόδειξη «κάλυψη παίκτη η χώρου», αν ο αντίπαλος υπερτερεί σε ταχύτητα και αντοχή;

Πώς θα μπορούσε, τέλος, να υπάρχει συνεργασία στο παιχνίδι, όταν κάποιος συμπαίκτης αδυνατεί να αντιληφθεί και να δράσει ανάλογα με τις καταστάσεις που δημιουργούνται κατά την διάρκεια του αγώνα, αν όλα αυτά δεν έχουν καλλιεργηθεί μέσα στην προπόνηση σε συνθήκες αγώνα;

Αν ο αγώνας είναι η καλύτερη προπόνηση, τότε αντίστροφα, η καλή προπόνηση πρέπει αναγκαστικά να έχει έντονο αγωνιστικό χαρακτήρα.

Άρθρο του Θωμά Κουρκούνα

Προπονητή Ποδοσφαίρου και Καθηγητή Φυσικής Αγωγής στο ''karditsalive.net''