Δεν είναι λίγες οι φορές που οι αθλητές αναφέρουν ότι χάθηκε κάποιος αγώνας ή εμφάνισαν μειωμένη απόδοση εξαιτίας του αισθήματος του θυμού που ένιωσαν με συνέπεια την απόσπαση και την εστίαση της προσοχής τους σε λάθος στόχο.

Επιπλέον πολλές φορές και ως θεατές έχουμε διακρίνει διάφορα περιστατικά θυμού, οργής ακόμη και βίας στους αγωνιστικούς χώρους τα οποία ξεκινούν από τον άμεσα εμπλεκόμενο που είναι ο αθλητής, με οδυνηρές συνέπειες κάποιες φορές, με χαρακτηριστικότερη ίσως περίπτωση αυτή του Μπόμπαν Γιάνκοβιτς, αλλά και του Ζιντάν στον τελικό του Παγκοσμίου Κυπέλλου το 2006 μεταξύ Γαλλίας και Ιταλίας.

Διάφορα θεωρητικά μοντέλα έχουν αναδείξει την επίδραση των συναισθημάτων τόσο στις γνωστικές διαστρεβλώσεις των αθλητών όσο και στην επιρροή των επιπέδων της προσοχής με συνέπεια τη χαμηλότερη απόδοση. Αρκετές έρευνες στο χώρο της αθλητικής ψυχολογίας και όχι μόνο, έχουν δείξει ότι τα συναισθήματα επηρεάζουν σε σημαντικό βαθμό τη σκέψη και κατ’ επέκταση τη συμπεριφορά των ανθρώπων. Αρνητικά συναισθήματα όπως ο θυμός και η οργή φαίνεται να έχουν ανασταλτικό χαρακτήρα στη ζωή του αθλητή και να του δημιουργούν προβλήματα τόσο στην τοποθέτηση στόχων όσο και στη μεγιστοποίηση της απόδοσης του.

Συνέπεια των παραπάνω είναι να υπάρχει αρνητική διάθεση στην καθημερινή αθλητική διαδικασία, τόσο μέσα στο γήπεδο, όσο και στις διαπροσωπικές σχέσεις με τον προπονητή και τους συναθλητές.

Η σωστή αξιολόγηση των γεγονότων, η ρύθμιση και ο έλεγχος των συναισθημάτων με στόχο τη μείωση της έντασης και την ισορροπημένη συναισθηματική κατάσταση τόσο στην προπόνηση όσο και στους αγώνες μόνο θετική επίδραση μπορούν να έχουν στην προπονητική διαδικασία. Ειδικότερα στους νεαρούς αθλητές ο θυμός φαίνεται να έχει καθοριστική επιρροή στη σκέψη, την αντίδραση  και την αθλητική απόδοση. Το να κατανοήσει κανείς πως επιδρούν τα συναισθήματα στο μυαλό και κατ’ επέκταση στη συμπεριφορά των αθλητών και ειδικά των νεαρών σε ηλικία ατόμων είναι ζωτικής σημασίας προκειμένου να εφαρμοστούν κατάλληλες στρατηγικές διαχείρισης των συναισθημάτων, να αναδιατυπωθούν δυσλειτουργικές σκέψεις με απώτερο σκοπό τη μεγιστοποίηση της απόδοσης και τη βελτίωση των διαπροσωπικών σχέσεων, λαμβάνοντας πάντα υπόψη τις ιδιαιτερότητες, το αθλητικό επίπεδο και τα χαρακτηριστικά του αθλητή καθώς, επίσης και τη φύση του αθλήματος.

ΦΡΟΣΩ ΠΑΤΣΟΥ

M.Sc. Ψυχολόγος – Αθλητικός Ψυχολόγος

WWW.IDEALPSYCHOLOGY.GR