Ο Δημήτρης Ελευθεριάδης γράφει στην στήλη του στο sports-academies.gr, για το θέμα των προπονήσεων κατά την διάρκεια της εξεταστικής περιόδου και φέρνει ως παραδείγματα τους Λάκη Νικολάου και Αριστείδη Καμάρα. Δύο ποδοσφαιριστές-Επιστήμονες που συνδύασαν επιτυχώς το ποδόσφαιρο με την εκπαίδευση τους.

Ο τίτλος είναι χιουμοριστικός φυσικά. Ή μήπως όχι; Στην προσπάθεια του να αντιληφθεί κάποιος σε βάθος τον τρόπο διαχείρισης μας-ως γονείς-μιας "ευαίσθητης" περιόδου.

Όπως αυτής, της εξεταστικής των παιδιών. Είναι μήπως ευαίσθητης μόνο για τους γονείς;

Και σε ποιό βαθμό η αναφορά και μόνο της λέξης "ποδόσφαιρο", "προπόνηση", "αγώνας", "άθληση", αποτελεί κίνδυνο που προκαλεί οικογενειακά δράματα. Υστερικές αντιδράσεις.

Τραγικούς ήρωες, δεσμώτες και ανελεύθερους της στείρας καθημερινότητας μας.

ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΚΗ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ

Η μέρα έχει 24 ώρες.

Η εβδομάδα 168 ώρες.

Ας υποθέσουμε πως για να συμμετέχει ο ποδοσφαιριστής θα πρέπει για μια προπόνηση να διαθέσει τρεις ώρες την κάθε φορά (υπερβολικός ο χρόνος...)

-Περιλαμβάνει την προετοιμασία-να έχει έτοιμη την τσάντα  με τα ρούχα,κλπ....

-Τη διαδρομή έως το γήπεδο.

-Την προπόνηση.

-Τη διαδρομή της επιστροφής.

Την αποκατάσταση -το μπάνιο αν δεν έχει γίνει στα αποδυτήρια, τη λήψη τροφής.

Ας υποθέσουμε επίσης πως οι προπονήσεις της ομάδας σε αυτό το διάστημα είναι τρεις: σύνολο λοιπόν 9 ωρών. Μέσα στις 168 της εβδομάδας.

Αν η εξεταστική περίοδος διαρκεί τρεις εβδομάδες....Τότε συζητάμε για σύνολο 27 ωρών αθλητικής δραστηριότητας στις 504 του χρόνου των εξετάσεων...

Ως νεο(έλληνες) έχουμε τον δικό μας τρόπο. Αυτόν της τελευταίας στιγμής. Του "ωχ μωρέ". Της υποκρισίας,της ανάθεσης ευθυνών πάντα σε κάποιον άλλον. Σε υπαρκτές ή και ανύπαρκτες καταστάσεις που μόνο μια δηθεν αντίληψη της πραγματικότητας ευνοεί.

Μοιάζει, αν δεν είναι "η κόρη" της φράσης-σφραγίδα του τρόπου σκέψης και λειτουργίας που γαλούχησε γενιές και γενιές......

Με τα αντίστοιχα αποτελέσματα των "εξετάσεων". Στη λειτουργίας μας ως κοινωνία ανθρώπων:

 ΤΙ ΘΑ ΠΕΙ Ο ΚΟΣΜΟΣ;

Γνωρίζουμε πως ο σωστά προετοιμασμένος μαθητής δεν περιμένει τις τελευταίες ώρες,μέρες για να καλύψει τα όποια κενά.

Ή αντίθετα. Ο μαθητής που δεν δούλεψε όλη τη χρονιά,δεν θα καταφέρει ποτέ καλύψει τον όγκο μιας ολόκληρης περιόδου μαθημάτων.

Τις παραμονές των εξετάσεων.

Η μετάθεση ευθυνών λοιπόν σε λειτουργίες που όχι μόνο δεν είναι εις βάρος της μάθησης  (μάλλον την ευνοούν)και κατ'επέκταση και της περιόδου των εξετάσεων των παιδιών είναι άλλη μία υποκριτική στάση με πολλαπλές παρενέργειες. Στον τρόπο σκέψης. Στις μελλοντικές δοκιμασίες.

Η πνευματική εργασία δεν αποκλείει την αθλητική-στα  σωστά όρια-σωματική δραστηριότητα.Το αντίθετο,ο συνδυασμός τους είναι ευεργετικός.

Για την απόδοση,την ψυχική δύναμη.

Είναι πολλά τα πρότυπα ποδοσφαιριστών διαμαντιών.

Επιστημόνων που διέπρεψαν τόσο στο ποδόσφαιρο.Όσο και στην επιστήμη τους. Με πολύπλευρη, πολύτιμη προσφορά στον τόπο. Προσφορά. Οι παλαιότεροι, οι σημερινοί γονείς που ασχολήθηκαν με το ποδόσφαιρο θα γνωρίζουν (θα έπρεπε σίγουρα) τον Λάκη Νικολάου. Τον Αριστείδη τον Καμάρα.

Εκπαιδεύτηκαν, σπούδασαν φτάνοντας ταυτόχρονα ψηλά στο ποδόσφαιρο γράφοντας με χρυσά γράμματα το όνομα τους.

Σε καιρούς αληθινά δύσκολους.

 ΟΙ ΕΙΔΙΚΟΙ ΓΝΩΡΙΖΟΥΝ

Το υποστηρίζουν και φυσικά το αποδεικνύουν επιστημονικά με την έρευνα. Προτείνουν μάλιστα στη διάρκεια των Πανελλαδικών την ήπια αθλητική δραστηριότητα. Σε συνδυασμό φυσικά με τη σωστή διατροφή, τις απαραίτητες ώρες ύπνου.

Στο εύλογο ερώτημα αν η προπόνηση ποδοσφαίρου είναι ήπια μορφή άσκησης η απάντηση είναι:αν στην περίοδο αυτή (τέλος περιόδου), αλλά και στη διάρκεια της χρονιάς, ο μικρός, νέος ποδοσφαιριστής δέχεται επιβαρύνσεις άσχετες με το αντικείμενο την ηλικία και τη μάθηση, την εκπαίδευση....τότε δεν μιλάμε για προπονήσεις ποδοσφαίρου.

Και το πρόβλημα ξεκινάει, πολύ νωρίτερα από αυτόν των εξετάσεων.

Προπόνηση ποδοσφαίρου σημαίνει ασκήσεις,παιχνίδια με μπάλα, ανάλογα σε κάθε ηλικία, στόχο,κατεύθυνση.

Δεν σημαίνει ούτε τρέξιμο στις εξέδρες,ούτε ασκήσεις στίβου. Η άρσης βαρών.

Συζητάμε για ποδόσφαιρο.

Μην ξεχνάμε επίσης: πως μια ομάδα ποδοσφαίρου είναι πάντα μια ομάδα ανθρώπων.

Μια συζήτηση στα αποδυτήρια, ακόμα και εις βάρος του χρόνου που θα απομείνει στο γήπεδο (λες και αυτό δεν αποτελεί μέρος ,βασικό, ουσιαστικό της εκπαίδευσης των μικρών, και όχι μόνο αυτών, ποδοσφαιριστών....) λειτουργεί θεραπευτικά για τα μέλη.

Που θα μοιραστούν τις κοινές, παναθρώπινες αγωνίες. Και τα άγχη τους.

Η ΜΑΓΙΚΗ ΦΡΑΣΗ

Οπωσδήποτε ΔΕΝ είναι το "διάβασες Δημήτρη";

Ή το  "στρώσου και διάβασε", ή το φοβερό "δεν θα γίνεις τίποτα στη ζωή σου"!

Μάλλον πρώτοι οι ενήλικες θα έπρεπε να γνωρίζουμε αρχαία ελληνικά: "Χρόνου φείδου".

Η και λατινικά: "Carpe Diem".

Για να μην καταληξουμε στο σύνηθες:"στερνή μου Γνώση,να σε είχα πρώτα".

Το τι σημαίνει για τον ποδοσφαιριστή το να σταματάει από τον Μάιο την προπόνηση και να ξεκινά πάλι τον Αύγουστο....δεν χρειάζεται εξειδικευμένη γνώση για να απαντήσει κανείς. 

Ειδικά για τον εξελίξιμο.

Η συμμετοχή σε μια ομάδα ποδοσφαίρου,με τις αντίστοιχες υποχρεώσεις είναι επιλογή. Και δικαίωμα. Και φυσικά οι απαιτήσεις που έχουμε για πρόοδο (και στο ποδόσφαιρο) απαιτεί και θυσίες.

Ένα από τα πράγματα λοιπόν που θα πρέπει να σκεφτεί και ο γονιός, ο ποδοσφαιριστής. Πριν εναντιωθεί σε διαιτησία, καιρό, αντίπαλο, κακό προπονητή, διοίκηση, είναι. Στην κακή απόδοση, στη νίκη, η την κούπα, ή την εξέλιξη που δεν ήρθε:

Δούλεψα; Όσο χρειαζόταν.

Όταν έπρεπε;

Ίσως δεν υπάρχει ασφαλέστερος τρόπος για να συνειδητοποιήσει νωρίς το παιδί, ο νέος.

Πως η ζωή δεν είναι πάντα εύκολη. Αλλά και ότι μέσα από τις δυσκολίες της,τον κόπο, τους εσωτερικούς στόχους γίνεται συναρπαστική.Και όμορφη.Και φυσικά πως τίποτα δεν χαρίζεται.

Μόνοι μας αποκτούμε ότι επιθυμούμε αληθινά.

Στην παραπάνω εξίσωση λοιπόν του Χρόνου.Των ωρών, των ημερών, και των εβδομάδων, καλό θα ήταν να προσθέσουμε και το αποτέλεσμα.

Η Ζωή, είναι-πάντα-μόνο, μία.

 ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ

Καλή επιτυχία λοιπόν στα παιδιά μας.

Στο βαθμό που είναι το δικό τους "θέλω".

Να μην ξεχνάμε μόνο. Πως πολλές φορές θυμίζουμε δρομέα. Που ενώ έχει τερματίσει πρώτος και ο κόσμος τον επευφημεί. Αυτός συνεχίζει να τρέχει. Χωρίς να γνωρίζει τι τρέχει να προλάβει.

"Επιτυχόντες" είναι όσοι ζουν αρμονικά. Με τον εαυτό τους και τους συνανθρώπους τους.

"Αριστούχοι" των ανθρωπίνων σχέσεων.

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΔΗΣ

(Head of FSA-statistical analysis). Στατιστικολόγος / Αναλυτής ποδοσφαίρου / Προπονητής UEFA.