Τον απόλυτο εφιάλτη έζησε ο Ράφαελ Μασένα που αγωνίστηκε στην Καλλιθέα, όπως ανέφερε σε βραζιλιάνικη ιστοσελίδα.

Αναλυτικά το δημοσίευμα της «globoesporte.com» για τον Ράφαελ Μασένα:

«Το όνειρο να αγωνιστεί στην Ευρώπη κατέληξε σε εφιάλτη για το τον Ράφαελ Μασένα. Στα 27 του πέρασε την πιο δύσκολη κατάσταση της επαγγελματικής του καριέρας. Τον περασμένο χρόνο έφυγε από το Σάο Πάουλο για να βρει την τύχη του στην Καλλιθέα. Το πρότζεκτ ήταν να βοηθήσει την ομάδα να ανέβει κατηγορία. Εάν πετύχαινε, θα διεκδικούσε ένα νέο συμβόλαιο και μία καλύτερη μεταγραφή. Όλα, όμως πήγαν στραβά. Όπως υποστηρίζει, ήταν απλήρωτος τέσσερις μήνες, χωρίς άδεια παραμονής, παράνομος στη χώρα, χωρίς χρήματα και βοήθεια από την ομάδα να του πληρώσει τους λογαριασμούς και το φαγητό. Ο Μασένα ανακάλυψε ότι δεν μπορούσε να δουλέψει στην Ελλάδα. Είχε μόνο τουριστική βίζα που είχε λήξει. Προσπάθησε να βρει μία λύση, γιατί δεν είχε χρήματα και το κλαμπ αρνήθηκε. Χωρίς λεφτά και… ελευθερία δεν μπορούσε να κυκλοφορήσει στους δρόμους, αφού υπήρχε ο κίνδυνος να συλληφθεί ως παράνομος στη χώρα. Η σύζυγος του Μασένα τον βοήθησε να πληρώσει λογαριασμούς και τα έξοδα του σπιτιού»», γράφουν οι Βραζιλιάνοι φιλοξενώντας και δηλώσεις του Μασένα:

«Δέχτηκα την πρόταση της ομάδας τον Σεπτέμβριο. Μου είπαν ότι θα είχα ό,τι πρέπει να έχει κάθε επαγγελματίας. Έκανα εξετάσεις, ξεκίνησα προπονήσεις και τότε είδα ότι η κατάσταση δεν ήταν καλή. Έλειπε βασικός εξοπλισμός. Αγόρασα μέχρι κάλτσες, γιατί το κλαμπ δεν είχε. Αλλά αυτά ήταν τα πιο εύκολα. Άρχισε το πρωτάθλημα, σημείωνα γκολ και τότε ήρθε ένας ατζέντης και μου ζήτησε να υπογράψω ένα πληρεξούσιο για να με εκπροσωπεί στην Ελλάδα. Εγώ αρνήθηκα, αφού μόνο ο μάνατζέρ μου είχε αυτή την αρμοδιότητα. Και αυτός ο ατζέντης είναι κοντινός φίλος του προέδρου. Άρχισα να συνειδητοποιώ ότι κάτι δεν πήγαινε καλά, γιατί αυτό έγινε λίγο διάστημα μετά την άφιξή μου στην Ελλάδα. Και το ύψος του μισθού ήταν λάθος. Έπρεπε να παίρνω συγκεκριμένο ποσό και λάμβανα λιγότερα. Κάποιες φορές με πλήρωναν με μετρητά για να με βοηθήσουν να πληρώσω τους λογαριασμούς.

Μετά την άρνησή μου να υπογράψω με τον Έλληνα μάνατζερ τα πράγματα ξέφυγαν από τον έλεγχο. Προσπάθησα να επικοινωνήσω με τον Γιάννη Αβραντίνη (πρόεδρος Καλλιθέας), αλλά χωρίς επιτυχία. Και η κατάσταση χειροτέρευε καθημερινά. Εμφανίστηκαν τέσσερις προτάσεις από την Α’ κατηγορία της Ελλάδας. Ήρθε ο εκπρόσωπός μου από τη Βραζιλία, αλλά ο πρόεδρος ζητούσε ποσοστό 85% για τη μεταγραφή. Ο εκπρόσωπός μου τόνισε ότι υπήρχαν οφειλές και εκείνος απάντησε ότι θα το διευθετούσε. Έτσι, ο μάνατζέρ μου επέστρεψε στη Βραζιλία. Στη συνέχεια ο πρόεδρος μου τηλεφώνησε και μου είπε ότι θα μπορούσα να φύγω. Είχα χάσει πλέον το ενδιαφέρον μου. Μου είπε ότι δεν θα πλήρωνε άλλους μισθούς, ενοίκια και ό,τι προβλεπόταν στο συμβόλαιο».