Για την διοίκηση που πρέπει να στηρίξει τον αιμοδότη της ομάδας του Παναθηναικού, που είναι η Ακαδημία, μίλησε ο Χουάν Ραμόν Ρότσα.

Αναλυτικά όσα δήλωσε στην εφημερίδα «Press Time»:

Η σημερινή ομάδα του Παναθηναϊκού παρουσιάζει ορισμένες ομοιότητες, νομίζω, με την ομάδα του 1996, όταν με εσένα προπονητή σήκωσε το κύπελλο, κατέκτησε το νταμπλ, πήρε πάλι πρωτάθλημα και έφθασε μέχρι τους «4» του Champions League. Διαθέτει, για παράδειγμα, πολλούς νεαρούς Έλληνες ποδοσφαιριστές.

«Συμφωνώ και διαφωνώ ταυτόχρονα. Εκείνη την εποχή υπήρχαν πολλοί Έλληνες μεν αλλά ήταν πιο έμπειροι και υπήρχαν στο ρόστερ μόνο 3 οι ξένοι που επιτρέπονταν, που ξέρουμε ποιοι ήταν και ποια η αξία τους (σ.σ. Βαζέχα, Μπορέλι, Βάντζικ). Μια πολύ καλή ομάδα, με καλή χημεία, αλλά, αυτή αποτελεί παρελθόν και εγώ θα μιλήσω για το μέλλον.

Η σημερινή ομάδα απαιτούσε από την αρχή- και απαιτεί μια πιο δύσκολη προσπάθεια. Νέα ομάδα, νέο επιτελείο και νέος προπονητής.

Σε μια δύσκολη περίοδο, ο Παναθηναϊκός έπρεπε να δημιουργήσει μια υγιέστατη ομάδα, με χαμηλό μπάτζετ, σε μικρό χρονικό διάστημα μέσα και με νέο επιτελείο. Πολύ πιο δύσκολη αυτή η προσπάθεια.

Οι βάσεις για το νέο ξεκίνημα μπήκαν, ουσιαστικά, με τον ερχομό του Γιάννη Σαμαρά!».

Αναφέρεσαι στην ανάδειξη ποδοσφαιριστών «μέσα» από τον Παναθηναϊκό. Υπάρχει κάποιο «μήνυμα» που θα ήθελες να στείλεις, πάνω σε αυτό το «κομμάτι»; «Πιστεύω ότι η διοίκηση πρέπει να στηρίξει με μεγάλο ζήλο τον αιμοδότη της ομάδας, που είναι η Ακαδημία. Γιατί διαθέτει την απαραίτητη φιλοσοφία, τη γνώση και το μεράκι. Κι αν ο Παναθηναϊκός στηριχθεί επάνω σε αυτήν, δεν έχει να φοβηθεί κάτι στο μέλλον, για πολλά χρόνια!».

Γενικά, υπάρχει ένα πολύ καλό επιτελείο στον φετινό Παναθηναϊκό, αυτό το λένε όλοι. Γι” αυτό και γίνεται πολύ καλή δουλειά, σε όλα τα επίπεδα. Ποια είναι η συνολικότερη εικόνα που έχεις εσύ σχηματίσει για τον σημερινό Παναθηναϊκό;«

Ο Νίκος Νταμπίζας (σ.σ. τεχνικός διευθυντής) συνάντησε από αρχή αντιδράσεις από τον κόσμο. Με την συμπεριφορά του και με όσα έκανε για την ομάδα κέρδισε τον σεβασμό τους και αυτό της έφερε την ηρεμία που χρειάζεται.

Ο Δημήτρης Σαραβάκος είναι ένα έμβλημα για τον Παναθηναϊκό. Η παρουσία του είναι σημαντική για όλους τους παίκτες, διότι και μόνο αυτή αρκεί για να τους εμπνεύσει.

Ο Παναθηναϊκός με «όπλα» την ποδοσφαιρική υγεία που απέκτησε και την ηρεμία, χάραξε έναν δρόμο στον οποίο πορεύεται και είναι ο σωστός δρόμος. Χρειάζεται θέληση, υπομονή και στήριξη σε ένα μοντέλο.

Στην Ελλάδα, δυστυχώς, συνήθως δεν υπάρχει υπομονή.

Το φετινό ξεκίνημα ήταν πολύ δύσκολο, έχασαν από τον Πανιώνιο 3-0, έχαναν βαθμούς και από άλλες ομάδες και δημιουργήθηκαν προβλήματα. Ο Παναθηναϊκός, όμως, έστρωσε πια, κερδίζει και τον παραδέχεται όλη η Ελλάδα!

Αρέσει σε όλους ο τρόπος που παίζει. Σκέφτεται την άμυνα, κάνοντας επίθεση. Το 90% των Ελληνικών ομάδων και παραπάνω πράττει το αντίθετο. Πρώτα αμύνονται. Πρώτα σκέφτονται πως θα αμυνθούν καλά και μετά πως θα επιτεθούν!».

Ο Γιώργος Βαρδινογιάννης είπε, κάποτε, μια μεγάλη κουβέντα, την οποία οι πάντες θυμούνται και την μνημονεύουν, ακόμα και σήμερα. ¨ότι «οι ομάδες χτίζονται, δεν αγοράζονται». Νομίζω ότι και στην περίπτωση του φετινού Παναθηναϊκού αυτό ισχύει σε μεγάλο βαθμό.Συμφωνείς, Χουάν;

«Ο καπετάνιος ήταν σοφός σε πολλά πράγματα, όπως φάνηκε και στην πράξη. Σίγουρα, μπορείς να φτιάξεις μια δυνατή ομάδα όταν υπάρχει το χρήμα. Το σημαντικό είναι να μπορέσεις να «χτίσεις» σωστά μια ομάδα σε βάθος χρόνου, διότι τότε θα έχει διάρκεια που πρέπει.

Αν την φτιάξεις .μόνο με χρήμα και δεν την «χτίσεις» σωστά, θα φέρει μεν γρήγορα αποτελέσματα ίσως, αλλά, δεν θα έχει διάρκεια».

Από αυτόν τον Παναθηναϊκό, τι λείπει αγωνιστικά, κατά την δική σου γνώμη;«Στον Παναθηναϊκός εμείς κοιτάμε ο καθένας το δικό του το «κομμάτι». Εγώ, τώρα, εκφράζω τις προσωπικές μου απόψεις και δεν θα ανακατευθώ στις αρμοδιότητες άλλων.

Στον Παναθηναϊκό υπάρχει, επαναλαμβάνω, υγεία, ακολουθείται ένας σωστός τρόπος δουλειάς, επικρατεί ηρεμία και υπάρχει, επίσης, ένα πολύ καλό «σταφ» καλό.

Αυτοί προγραμματίζουν τους τομείς της αρμοδιότητας τους κι εμείς συμμετέχουμε και στηρίζουμε την προσπάθεια από την δική μας πλευρά, με την δουλειά μας στην Ακαδημία. Καλά κάνει και στηρίζει τα τμήματα υποδομής η διοίκηση.

Φάνηκε ότι στηρίχθηκε και ο Γιάννης Αλαφούζος στα παιδιά από τα «σπλάχνα» του Παναθηναϊκού και μπήκαν οι βάσεις για το κάτι παραπάνω στο μέλλον».

Κι επειδή στην Ελλάδα ζούμε, μερικοί βιάστηκαν να πουν τον Γιάννη Αναστασίου αποτυχημένο και να φωνάζουν για να φύγει, από τους πρώτους μήνες της παρουσίας του στον πάγκο, αλλά, σήμερα αναγνωρίζουν την προσφορά του και του βγάζουν το καπέλο.

Δικαιώνεται και ο κόουτς, έτσι δεν είναι; «Ως συνήθως στην Ελλάδα βιάζονται. Θα αναφέρω παράδειγμα υπομονής. Την Μπενφίκα. Τα έχασε πέρσι στο τέλος η στα τελευταία λεπτά όλα και αντί να φύγει ο προπονητής (Ζόρζε Ζεσούς) να εξαφανισθεί και να τον διώξουν, τον στήριξαν και τώρα η Μπενφίκα παίρνει πρωτάθλημα και πήγε τελικό Europa League.

Όταν υπάρχει υπομονή και στήριξη σε μια ομάδα που το αξίζει, τότε βρίσκει τον δρόμο της. Αν ήταν Έλληνας προπονητής στην θέση του, θα ζητούσαν κάποιοι να «αποκεφαλισθεί» επί τόπου ή να τον κρεμάσουν στην Πλατεία Συντάγματος! Και στον Παναθηναϊκό έγινε πέρσι κάτι που ήταν ντροπή».

Τι εννοείς; «Η ντροπή ήταν ο Φάμπρι. Μεγάλη ντροπή. Ήρθε, έφυγε και κανείς δεν τον θυμάται, σαν να μην υπήρξε ποτέ και πουθενά. Μια μαύρη σελίδα για την ομάδα, πολύ μαύρη. Η πιο μαύρη σελίδα του σύγχρονου Παναθηναϊκού.

Με πιο κριτήριο προσελήφθη, κανείς δεν το κατάλαβε. Το γιατί ήρθε. Κι έφυγε, όπως ήρθε.

Εμείς από μέσα ξέραμε πολύ περισσότερα πράγματα από όσα βγήκαν προς τα έξω και συνέβησαν εκείνη την εποχή. Εντελώς λάθος η επιλογή του και από τον μάνατζερ που τον πρότεινε και τον έφερε στον Παναθηναϊκό.

Δεν είχε θέση αυτός ο άνθρωπος στον Παναθηναϊκό!».

Το αποτέλεσμα της προσπάθειας δικαιώνει και τον Γιάννη Αλαφούζο. Τον άνθρωπο ο οποίος αποφάσισε να βγει μπροστά όταν δεν το έκαναν άλλοι. «Ο κύριος Γιάννης έμαθε πολλά από τα λάθη του και κατάλαβε με ποιον πρέπει να συνεργασθεί.

Στην αρχή ήταν εγκλωβισμένος από κάποιους κακούς συνεργάτες και η ομάδα έμπαινε σε λάθος δρόμους. Ήταν σοφό το ότι είδε τα λάθη και κοίταξε να τα διορθώσει. Άλλαξε συχνότητα και μπράβο του. Εγώ έφυγα τότε από την ομάδα και θα μπορούσα να πω αντίθετα πράγματα. Αλλά, όχι: χίλια μπράβο του!

Ελπίζω να συνεχίσει να περιβάλλει με την ίδια εμπιστοσύνη και να στηρίζει το αγωνιστικό κομμάτι, γιατί είναι σημαντική η στήριξη από την διοίκηση. Έχει πολύ καλούς συνεργάτες τώρα, που οδήγησαν όλη την ομάδα στον δρόμο που πορεύεται σήμερα με επιτυχία.

Αυτός ο Παναθηναϊκός, ναι, με πείθει ότι διαθέτει όλα τα απαραίτητα στοιχεία για το παρόν και το μέλλον και θα μεγαλώσει!».

Ποιον από τους δυο προτιμάς; «Δεν υπάρχει σύγκριση. Το έχει δηλώσει και ο ίδιος ο Βαζέχα σε μια πρόσφατη συνέντευξη του και πιστεύω και εγώ ότι ισχύει αυτό. Ο Μπεργκ είναι ο ποδοσφαιριστής που παίζει για την ομάδα.

Ο Σισέ θεωρείται το αντίθετο, όλη η ομάδα θα πρέπει να παίζει για αυτόν.

Το ξέρουμε όλοι αυτό. Δεν είναι κάτι κρυφό. Το προφίλ του Μπεργκ είναι αυτό. Είναι ποδοσφαιριστής, μόνο ποδοσφαιριστής. Δεν πουλάει την εικόνα του για να γίνει αρεστός σε πολλούς. Ποδοσφαιριστής είναι και τίποτα άλλο.

Αρέσει ακριβώς για αυτό, επειδή παίζει για την ομάδα και παράλληλα βάζει γκολ. Δεν χρειάζεται να το πω εγώ, το είπε ο Χρήστος. Ο Μπεργκ θυμίζει στο στιλ περισσότερο τον Βαζέχα!».

Ο Ολυμπιακός πήρε και το φετινό πρωτάθλημα, αλλά έχασε μέσα στο Καραϊσκάκη από τον Παναθηναϊκό με 0-3, ενώ, ο Παναθηναϊκός κέρδισε στον τελικό του κυπέλλου 4-1 τον ΠΑΟΚ, ο οποίος απέκλεισε τον Ολυμπιακό.

Άξιζε, τελικά, να κατακτήσει τον τίτλο και με τόση διαφορά ο σημερινός πρωταθλητής; «Το αφήνουμε αυτό, δεν μιλάω για τις άλλες ομάδες και το τι κάνουν. Δεν με ενδιαφέρει καθόλου ο Ολυμπιακός, ειλικρινά!

Λέω αυτό που ζω, αυτό που εισπράττω καθημερινά από την δική μου την ομάδα και το διαπιστώνει και ο απλός ο κόσμος. Έχω το προνόμιο να μιλάω με απλούς ανθρώπους, που με συναντούν και να ανταλλάσσουμε απόψεις για το ποδόσφαιρο.

Ως απάντηση, θα πω αυτό: ακόμα και φίλαθλοι του Ολυμπιακού παραδέχονται τον σημερινό Παναθηναϊκό. Και μου λένε γι” αυτό που γίνεται, ότι έτσι πρέπει να δουλεύει μια ομάδα. Τον βλέπουν σαν «πυξίδα» για τις υπόλοιπες ελληνικές ομάδες και συνολικά για το ελληνικό ποδόσφαιρο!».

Τη νέα χρονιά θα πάρει τίτλο και στο πρωτάθλημα ο Παναθηναϊκός, τώρα που ανεβάζει και πάλι τον πήχη ψηλά; «Δεν το ξέρω αυτό. Όταν «χτίζεται» ξανά μια ομάδα με την ιστορία, το παρελθόν και το DNA του Παναθηναϊκού είναι αναγκασμένη να βάζει στόχο της την κατάκτηση των τίτλων, όπως συνέβη με το κύπελλο φέτος.

Οι ομάδες δεν πρέπει να ζουν με το ψέμα. Πέρασε κάποια προβλήματα, αν θα περάσει ένα, ή δυο χρόνια για να πάρει το πρωτάθλημα πάλι, δεν το γνωρίζω αυτή την στιγμή, ούτε μπορώ να το προβλέψω. Ο δρόμος που ακολουθεί προς τα εκεί τον οδηγεί!».

Στο επίπεδο του Champions League μπορεί να σταθεί και πάλι, με αξιώσεις; «Μην λέμε πολλά λόγια. Τα play offs βρίσκονται σε εξέλιξη και αν πάρουμε το «εισιτήριο», στα προκριματικά μπορεί να βρεθούν στο δρόμο της ομάδας αντίπαλοι προερχόμενοι από προηγμένα πρωταθλήματα. Προχωράμε βήμα, βήμα. Θα το δούμε αυτό όταν θα έρθει εκείνη η ώρα!».

Κλείνοντας, ο Χουάν Ραμόν Ρότσα θέλησε να στείλει το δικό του μήνυμα στον κόσμο του Παναθηναϊκού και τόνισε ότι το «Απόστολος Νικολαΐδης» πρέπει να καταλήξει να δείχνει ελάχιστο για τις ανάγκες του:

«Ο απλός ο κόσμος του Παναθηναϊκού κάποια στιγμή εγκατέλειψε την ομάδα, που ήταν μια προβληματική ομάδα. Τώρα, που υπάρχει υγεία και βαδίζει στον σωστό δρόμο, ας γυρίσουν όλοι μας οι φίλαθλοι, γιατί γίνεται κάτι πολύ καλό, που αξίζει να το στηρίξουν. Κι ας είναι «μικρή» η Λεωφόρος για να φιλοξενήσει την μεγάλη «μάζα» των φιλάθλων του Παναθηναϊκού.

Αν εξακολουθήσει την διαρκώς ανοδική πορεία -που είμαι αισιόδοξος ότι έτσι θα συμβεί- θα γυρίσει περισσότερος κόσμος και είναι ένα θέμα αν θα μπορέσει να τους χωρέσει όλους η Λεωφόρος.

Έχω ζήσει ως ποδοσφαιριστής μεγάλες στιγμές σε αυτό το ιστορικό γήπεδο, τότε που η χωρητικότητα του έφθανε στις 24.000 και για να βρει κάποιος εισιτήριο να μπει μέσα για να παρακολουθήσει τα παιχνίδια του Παναθηναϊκού ήταν πολύ δύσκολο.

Τώρα είναι πιο μικρή σε χωρητικότητα και υπάρχει σχέδιο για να επεκταθεί, αλλά ο κόσμος του Παναθηναϊκού δεν είναι μόνο 22.000.

Θα δούμε. Η διοίκηση θα πράξει πιστεύω το καλύτερο για να εξυπηρετηθούν οι ανάγκες των φιλάθλων. Ο κόσμος είναι δικαίως απαιτητικός. Ζούμε μια όμορφη περίοδο που προοιωνίζει ένα λαμπρό μέλλον για τον Παναθηναϊκό.

Ας γυρίσουν όλοι πίσω στο γήπεδο και θα δούμε τι θα κάνουμε!».