Ο Χρίστος Χαραλαμπόπουλος γράφει για την επένδυση στο επιστημονικό προσωπικό που κάνουν οι Γερμανοί στις ποδοσφαιρικές τους ακαδημίες.

H προσοχή και η επένδυση σε επιστημονικό προσωπικό που κάνουν τα τελευταία χρόνια οι Γερμανοί στις ποδοσφαιρικές τους ακαδημίες, είναι φανερό ότι αποδίδει.

Κυρίως γιατί είναι σοβαρή, σχεδιασμένη και έχει την υποστήριξη του πανεπιστημιακού κεφαλαίου. Ενός κεφαλαίου γνώσης. Αντιπαράδειγμα ενός χαρακτηριστικού παραλογισμού στην ελληνική πραγματικότητα.

ΣΤΗ ΣΠΑΡΤΗ υπάρχει πανεπιστημιακό τμήμα από το οποίο αποφοιτούν παιδιά με ειδίκευση στο αθλητικό μάρκετινγκ και σπουδαγμένα στη σύγχρονη πραγματικότητα των σπορ, τα περισσότερα από τα οποία, έχουν συμπληρώσει το πτυχίο με ένα μεταπτυχιακό.

Ποιες ομάδες της Σούπερ Λίγκας ή της football league -τρομάρα της το όνομα- έχουν προσπαθήσει να εκμεταλλευθούν αυτό το πανεπιστημιακό κεφάλαιο, που σαν καθαρό νερό χύνεται στον δρόμο σε μια πόλη που πεθαίνει από δίψα;

Επιστρέφω στη φιλοσοφία των ποδοσφαιρικών ακαδημιών, στη Γερμανία.

Οι άνθρωποι, εκεί, έχουν κατανοήσει πως το ποδόσφαιρο είναι όπως μια γλώσσα.

ΟΣΟ ΝΩΡΙΤΕΡΑ ένα παιδί αρχίζει να τη μαθαίνει τόσο πιθανότερο είναι να τη μιλά καλά, μεγαλώνοντας. Η συνδεσιμότητα των διαφόρων περιοχών του εγκεφάλου, αναπτύσσεται σε νεαρή ηλικία, όπως ακριβώς και των γλωσσικών δεξιοτήτων, και είναι ένας σημαντικός παράγοντας στο ποδόσφαιρο.

Το πιο σημαντικό συμπέρασμα από όλες τις ιστορίες και τα γεγονότα γύρω από το ζήτημα των ακαδημιών προκύπτει πως προκειμένου ένα παιδί να γίνουν ποδοσφαιριστής υψηλού επιπέδου, θα πρέπει να εκπαιδεύεται από νεαρή ηλικία.

ΑΥΤΟΣ ΕΙΝΑΙ ο λόγος που θα πρέπει να ξεκινήσει σε μία ακαδημία ποδοσφαίρου, που θα είναι ΑΚΑΔΗΜΙΑ και όχι μια λέξη χωρίς περιεχόμενο ή μία ευκαιρία αρπαχτής.

Στις μέρες μας οι ακαδημίες, είναι πολύ περισσότερο σημαντικές από όσο ήταν παλιά, γιατί τα παιδιά πλέον μεγαλώνουν σε «κλειστούς» χώρους και μπροστά σε μια οθόνη, με περιορισμένη φυσική δραστηριότητα.

Σε μία έρευνα που έκανε ο Ισραηλινός καθηγητής Δρ Itzik Ben-Melech δείχνει ότι τα παιδιά από φτωχές περιοχές, είναι πιο πιθανό να εξελιχθούν σε αθλητές παγκόσμιας κλάσης, κυρίως λόγω του ότι είναι περισσότερο σωματικά δραστήρια.

Ο ΠΡΩΗΝ Ιρλανδός διεθνής και θαυμάσιος πλεϊμέικερ με αξεπέραστο στιλ, ο Λίαμ Μπρέιντι, ο οποίος είναι τώρα ο επικεφαλής της ανάπτυξης των ακαδημιών στην Αρσεναλ, είχε πει στο περιοδικό «FourFourTwo» ότι υπάρχουν λιγότερα «καθαρά ταλέντα» σήμερα.

«Οταν μεγάλωνα στο Δουβλίνο, στην ομάδα νέων που έπαιζα κάναμε προπόνηση δύο φορές την βδομάδα, αλλά όλη τη μέρα ήμουν έξω με μια μπάλα στα πόδια.

Σήμερα στις ακαδημίες πρέπει να αναπληρώσουμε πολλά από αυτά που λείπουν στα παιδιά».

Μία εξαιρετική περίπτωση

Ο ΜΠΡΕΪΝΤΙ λέει αυτό που όλοι έχουν καταλάβει στις σοβαρές ποδοσφαιρικές ακαδημίες.

Τον πλούτο ποδοσφαιρικών εμπειριών και άσκησης που έδινε παλιά η αλάνα, ο δρόμος, αναπληρώνεται από τη βοήθεια που προσφέρει η επιστήμη, στον εντοπισμό και την αξιοποίηση των γνήσιων ταλέντων.

Το παιχνίδι του ποδοσφαίρου είναι ακόμα ένα μυστήριο, και κανείς δεν είναι σε θέση να δημιουργήσει μια φόρμουλα που θα σου εξασφαλίζει τη νίκη.

ΑΝ ΑΥΤΟ συμβεί κάποτε, θα πάψει να είναι παιχνίδι. Ωστόσο, ενώ όλοι επίσης συμφωνούν ότι η αντοχή, η δύναμη και η ταχύτητα είναι πολύ σημαντικά στοιχεία σε έναν ποδοσφαιριστή, ο καθένας παραδέχεται ότι ο καθοριστικός άγνωστος Χ είναι το μυαλό του παίκτη.

Γι’ αυτό στις ακαδημίες θεωρούν πως εκείνο που πρέπει να αναπτυχθεί, είναι η διανοητική ικανότητα του ποδοσφαιριστή να κατευθύνει το σώμα του, δηλαδή η ικανότητα του συντονισμού.

ΟΙ ΑΚΑΔΗΜΙΕΣ της γερμανικής Μάιντς, έχουν βραβευθεί για τον τρόπο λειτουργίας τους από τη γερμανική ποδοσφαιρική ομοσπονδία, που έχει υιοθετήσει το σκεπτικό της.

Η Μάιντς ήταν η πρώτη που βάσισε τη λειτουργία των ακαδημιών πάνω στη φιλοσοφία του συντονισμού, του καθηγητή, Mark Wertheim και όρισε σαν υπεύθυνο τον καθηγητή Wolfgang Schöllhorn, επικεφαλής του τμήματος εκπαίδευσης και της επιστήμης της κίνησης του πανεπιστημίου του Μάιντς.

Στη γερμανική ομάδα καταλαβαίνουν πως είναι μια μικρή ομάδα που δεν μπορεί να ανταγωνιστεί τους προϋπολογισμούς και τα μέσα των μεγάλων γερμανικών συλλόγων, έτσι η ανάπτυξη των ακαδημιών είναι το πιο γερό θεμέλιο, όπου μπορεί να στηρίξει την επιβίωσή της.

ΟΙ ΚΑΝΟΝΕΣ ΤΗΣ ΜΑΪΝΤΣ

Η φιλοσοφία της λειτουργίας των ακαδημιών της Μάιντς, διέπεται από 4 βασικές αρχές. Το πρώτο είναι να απασχολούνται στις ακαδημίες εξαίρετοι επαγγελματίες.

Με πολλά γνωστικά προσόντα και διάθεση. Το δεύτερο, όλοι οι εμπλεκόμενοι στη λειτουργία των ακαδημιών, πρέπει να προσπαθούν συνεχώς να βοηθούν τα παιδιά να αναπτυχθούν σαν άνθρωποι, πρώτα.

Για παράδειγμα, κάθε παιδί στο πρόγραμμα απαιτείται να αποφοιτήσει κανονικά από το σχολείο. Η τρίτη αρχή είναι η εκπαίδευση των παιδιών, σύμφωνα με τις αξίες του συλλόγου και της πόλης του Μάιντς. Ταπεινότητα, τάξη και ειλικρίνεια.

Η τελευταία αρχή, η ιδιαιτερότητα έχει προστεθεί πρόσφατα και είναι θεμελιωμένη στο έργο του καθηγητή Schöllhorn, ο οποίος υποστηρίζει ότι επειδή το ταλέντο διαφέρει σε κάθε άτομο, γι’ αυτό κάθε παίκτης χρειάζεται ιδιαίτερη προσοχή.

Κάθε πρόγραμμα προπόνησης θα πρέπει να είναι σχεδιασμένο για την ηλικία της ομάδας, αλλά και για τις ικανότητες του κάθε παίκτη, τη δύναμη την αντοχή και την ταχύτητά του.

Καταλαβαίνει λοιπόν κάποιος, ότι η εικόνα της εθνικής Γερμανίας δεν βγαίνει από κάποια μηχανή, αλλά είναι απόρροια δουλειάς και εκπαίδευσης.

Πηγή άρθρου:sportday.gr