"Στο χέρι μας το μέλλον μας"

Οι αθλητές Ασπασία Πετραδάκη και Αλέξανδρος Θεοχαρίδης προβληματισμένοι για το παρόν και αισιόδοξοι για το μέλλον έδωσαν μια πολύ καλή συνέντευξη στα αθλητικά νέα και την αναδημοσιεύουμε αυτούσια γιατί πράγματι έχουν άποψη.

«Κάντε υπομονή και ο ουρανός θα γίνει πιο γαλανός, κάντε υπομονή μια λεμονιά ανθίζει στη γειτονιά», αναφέρουν στίχοι που τραγούδησε με επιτυχία στο παρελθόν ο Γρηγόρης Μπιθικώτσης. Ένας ουρανός για τον οποίο η νέοι καλούνται να παλέψουν, αλλάζοντας την κατάσταση που επικρατεί στη χώρα μας. Ανάμεσα τους, οι δύο πρωταθλητές του Άρη στην κολύμβηση, η Ασπασία Πετραδάκη και ο Αλέξανδρος Θεοχαρίδης, που αφήνουν για λίγο στην άκρη τις... πισίνες και μας αποκαλύπτουν έναν άλλο χαρακτήρα, αυτού του νέου που έχει αναζητήσεις, όνειρα και ελπίδες.

Δύο νεαροί αθλητές που παρά την ηλικία τους, η Ασπασία είναι 19 ετών και ο Αλέξανδρος σχεδόν 18, εμφανίζονται απόλυτα συνειδητοποιημένοι, είναι προβληματισμένοι για όλα όσα διαδραματίζονται στη χώρα μας, τραγελαφικά και μη , δεν κρύβουν ωστόσο την αισιοδοξία τους πως τα πράγματα μπορούν να αλλάξουν, αρκεί να το θέλουμε και εμείς. Δύο πρωταθλητές, που το μέλλον τους ανήκει, μοιράζονται τις σκέψεις της σημερινής νεολαίας και στέλνουν το δικό τους μήνυμα προς πάσα κατεύθυνση...

-Ποια είδηση σας συγκλόνισε τον τελευταίο καιρό και γιατί;

Ασπασία: «Σπουδάζω στο παιδαγωγικό και ως μελλοντική δασκάλα με έχουνπροβληματίσει οι αλλαγές που γίνονται και με τις διοικήσεις στο εκπαιδευτικό μας σύστημα. Αλλαγές που αναμένεται να επηρεάσουν και τα μικρά παιδιά, αλλά και εμένα».

Αλέξανδρος: «Το ότι η χώρα μας είναι με το ένα… πόδι στο να πτωχεύσει. Πιστεύω ότι είναι το μεγαλύτερο κακό που μπορεί να βρει μια χώρα. Όπως επίσης και η επιμήκυνση του δανείου και το γεγονός πως η χώρα μας δεν έχει την απόλυτη κυριαρχία στα εδάφη της».

-Ποια θεωρείται πιο «επικίνδυνη» πολιτική προσωπικότητα;Ασπ.: «Θεωρώ πως η υπόληψη όλων των πολιτικών έχει καταρρεύσει τόσο στα μάτια του ελληνικού λαού όσο καi στον υπόλοιπο κόσμο. Δεν υπάρχει πλέον εμπιστοσύνη σε κανέναν, αφού όλα κινούνται με δεν έχουν θέληση προσφοράς».

Αλ. «Δεν υπάρχει κάποια συγκεκριμένη. Όλοι τους είναι φονιάδες του τόπου μας. Θέλουν να μας εξολοθρεύσουν, να μας πάρουν τις περιουσίες και να μας αφήσουν χωρίς τον ήλιο μοίρα».

-Ποιο θα ήταν το θέμα που θα αναπτύσσατε στη Βουλή των Ελλήνων, αν σας δινόταν η ευκαιρία;

Ασπ.: «Ως αθλήτρια θα ήθελα να θίξω θέματα αθλητισμού. Έχουν μειωθεί κατά πολύ οι δαπάνες στον αθλητισμό και στην κολύμβηση με την οποία και ασχολούμαι. Και φυσικά το σημαντικό θέμα των προνομιών που καταργήθηκαν τα τελευταία χρόνια. Η Ελλάδα έχει πολλά ταλέντα σε όλα τα αθλήματα. Και με τις αλλαγές αυτές η Πολιτεία έχει δώσει μεγάλο πλήγμα στον πρωταθλητισμό».

Αλ.: «Θέματα που να αφορούν την οικονομία και τα μέτρα που θα πρέπει να ληφθούν για τη σωτηρία αυτού του κόσμου. Πιστεύω πάντως πως οι νέοι μπορούν να αλλάξουν αυτήν την κατάσταση».

-Ποιο νομίζεις πως θα είναι το μέλλον της γενιά σας;

Ασπ.: «Θέλω να πιστεύω πως θα καλυτερέψουν τα πράγματα και πως θα μπορέσει η χώρα μας να ξεκολλήσει από αυτό το βούρκο».

Αλ.: «Όλα δείχνουν πως θα είναι θολό. Δεν ξέρουμε που πηγαίνουμε και που βαδίζουμε. Πιστεύω πάντως πως είναι στο χέρι μας να αλλάξουμε αυτή την κατάσταση».

-Πως βλέπετε το εκπαιδευτικό μας σύστημα;

Ασπ.: «Πιστεύω πως οι αλλαγές που γίνονται συνεχώς δεν είναι και το καλύτερο δυνατό. Πιστεύω πως οδηγούμαστε χρόνια πίσω. Το σχολείο πλέον δεν δίνει την ευκαιρία στα παιδιά να ανοίξουν πνευματικά τους ορίζοντες τους»

Αλ.: «Θεωρώ πως είναι ένα από τα χειρότερα του κόσμου. Γίνονται προσπάθειες από το Υπουργείο Παιδείας, αλλά θέλει πολύ δουλειά για να μπαλωθούν αυτές οι τρύπες. Είναι πολύ σημαντικό γιατί στα σχολεία διαμορφώνονται προσωπικότητες για το μέλλον. Για μια καλύτερη κοινωνία».

-Ποια θεωρείται «κίνητρα» για τους αθλητές;

Ασπ. Αλ.: «Να μπορεί ένας αθλητής να έχει τα προνόμια να εξασφαλίσει το μέλλον του ή με την είσοδο στο πανεπιστήμιο ή να μπει στο δημόσιο. Έτσι, ώστε να έχει άπλετο χρόνο στη διάθεση του να προπονείται με τις ώρες για να μπορεί να πετύχει τους στόχους της διάκρισης».

-Ποια θα πρέπει να είναι η αντίδραση των νέων ανθρώπων σε όλα αυτά που συμβαίνουν;

Ασπ.: «Να μην είναι αδιάφοροι και να είναι ενημερωμένοι και κινητοποιημένοι, κάτι που ισχύει στην παρούσα φάση. Με τις ειρηνικές αυτές κινητοποιήσεις έδειξαν αν και δεν μπορούν να κάνουν εκ των πραγμάτων πολλά πράγματα, μπορούν να συμμετέχουν τουλάχιστον στα κοινωνικά δρώμενα αυτής της χώρας».

Αλ.: «Η καλύτερη αντίδραση ήταν αυτή που έγινε με τους «αγανακτισμένους» σε όλες τις πόλεις της Ελλάδας. Αντίδραση ειρηνική που εκπροσωπούσε τη δημοκρατία της χώρας μας. Φυσικά δεν συμφωνώ με όλα αυτά τα επεισόδια που έγιναν. Αλλά ο λαός πρέπει να διεκδικεί πράγματα. Έχει πολλά να παίρνει από το κράτος και αυτό με τη σειρά του πολλά να δώσει».

-Τι φοβάστε, σε τι ελπίζετε και τι ονειρεύεστε;

Ασπ.: «Φοβάμαι την ολοκληρωτική οικονομική κατάρρευση της χώρας, ελπίζω σε ένα καλύτερο μέλλον, να ορθοποδήσουμε και ονειρεύομαι ευμάρεια σε όλον τον κόσμο».

Αλ.: «Φοβάμαι το μέλλον της χώρα μας γιατί δεν βλέπω να υπάρχει φως στο τούνελ, ελπίζω να βρεθεί μια άκρη σε όλη αυτήν την κατάσταση και ονειρεύομαι έναν κόσμο χωρίς μιζέρια και να υπάρχει ειρήνη παντού χωρίς ανθρώπους που πεινάνε».

-Τι σας εκνευρίζει στην τηλεόραση και γιατί;

Ασπ.: «Παλιότερα παρακολουθούσα ειδήσεις, τώρα όμως όχι. Τα περισσότερα κανάλια έχουν δημοσιογράφους διεφθαρμένους που υποκινούνται από πολιτικούς και πολιτικές συνειδήσεις. Τρομοκρατούνε τον κόσμο μεγεθύνοντας γεγονότα και αποκρύπτοντας πληροφορίες».

Αλ.: Με εκνευρίζει πλέον να βλέπω ειδήσεις. Τρομοκρατούνε τον κόσμο. Προβάλλουν θέματα με αρκετές ανακρίβειες και λανθασμένα στοιχεία και δημιουργούν ένα κλίμα αναταραχής».

-Σε τι κοινωνία πιστεύετε πως ζούμε;

Ασπ.: «Σε μια κοινωνία μιζέριας. Ο περισσότερος κόσμος πάσχει από κατάθλιψη εξαιτίας των οικονομικών προβλημάτων που αντιμετωπίζει. Παράλληλα, έχει ανέβει κατά πολύ η εγκληματικότητα, απόρροια της ανεργίας. Και πιστεύω ότι δεν δίνονται ευκαιρίες σε νέα παιδιά. Δεν υπάρχει πλέον παραγωγικότητα».

Αλ.: «Η κοινωνία είναι πλέον σκληρή, είναι κλειστή. Το χαμόγελο λείπει από το πρόσωπο των ανθρώπων. Όλοι είναι καχύποπτοι με όλα. Συ τοις άλλοις έχει ανέβει και η εγκληματικότητα, καθώς ο κόσμος δεν έχει λεφτά».

-Περιγράψτε μας την Ελλάδα του 2020…

Ασπ.: «Θεωρώ πως δεν έχουν αλλάξει και πολλά. Τώρα είμαστε κοντά στο μηδέν. Τότε, μπορεί και να είμαστε και στον δρόμο προς την ανάκαμψη».

Αλ: «Η Ελλάδα θα βρίσκεται στο σχέδιο της σωτηρίας από τις ευρωπαϊκές χώρες. Θα έχουν γίνει ελάχιστες αλλαγές και δεν θα κινούμαστε πολύ σε ρυθμούς ανάπτυξης. Στα επόμενα είκοσι χρόνια μπορεί τα πράγματα να γίνουν καλύτερα».

-Τι θέλετε να πείτε, ένα μήνυμα…

Ασπ.: «Πρέπει να είμαστε αισιόδοξοι σε τέτοιες καταστάσεις. Να προσπαθούμε να χαμογελάμε και όλα θα πάνε καλά!».

Αλ.: «Ο Έλληνας το έχει στη μοίρα του να περνάει δυσκολίες. Έχουμε ζήσει και πολύ χειρότερες καταστάσεις και βγήκαμε νικητές. Αυτό θα κάνουμε και τώρα».