''Ελληνες είμαστε''!

Ο 16χρονος Γιώργος Ρουμελιώτης της Χόνφεχάιμ κάνει και περισσεύει για τις ''μικρές'' εθνικές ομάδες της Γερμανίας.

Για τις Ελληνικές όμως;

Κάθε μέρα εδώ και τέσσερα χρόνια, το δρομολογίο είναι ίδιο. Λεωφορείο για 1 με 1,5 ώρα, απόσταση 80 χιλιομέτρων, προπόνηση (τουλάχιστον για κάνενα διώρο) κι επιστροφή στο σπίτι, στο Μάνχαϊμ. Αν ο μπαμπάς Δημήτρης είναι σε θέση, τότε κάνει τον... ταξιτζή στον μεγαλύτερο από τα τρία παιδιά του. Για τα τάλαντα των υπολοίπων, δεν γνωρίζουμε. Γι’ αυτό όμως του Γιώργου Ρουμελιώτη θα άξιζε και μεγαλύτερη «ταλαιπωρία»!

Γεννημένος ανήμερα Δεκαπενταύγουστο του 1996, γιος μεταναστών στην Γερμανία ( ο πατέρας Μυτιληνιός, η μάνα του Λαρισσαία) ξεκίνησε να κλωτσάει το τόπι – κατόπιν πατρικής παρότρυνσης – μόλις στα εννιά του. Εντάχθηκε στα τσικό της Καρσλρούης, ύστερα από το ξεκίνημα σε μια τοπική ομάδα του Λούνβιγκσχαφεν, ήταν όμως τέτοια η προοπτική κι η δυναμική που έδειχνε που η φημισμένη για τις επενδύσεις της σε πιτσιρικάδες τα τελευταία χρόνια, Χοφένχαϊμ τον έφερε στις δικές τις ακαδημίες έναν χρόνο μετά. Πλέον, έχει συμπληρώσει τετραετία στους «μπλε» αγωνιζόμενος στην u16 ομάδα του συλλόγου.

Ντελικανής, «πέταξε» μπόι νωρίτερα από το αναμενόμενο κι ήδη ατενίζει τον κόσμο από τα 187 εκατοστά του! Γεροδεμένος, με το κορμί του «δεμένο» για την ηλικία του, έχει την ιδιαιτερότητα να αξιοποιείται τόσο ως κεντρικός αμυντικός όσο κι ως φουνταριστός! Η δύναμη του στον αέρα (κι όχι μόνο εκεί), το ένστικτο του μπροστά στην εστία και τα πολύ δυνατά του πόδια (το δεξί είναι αυτό που προτιμά) τον έφεραν πιο μπροστά στο γήπεδο, κίνηση επιβεβλημένη ειδικά όταν η ομάδα του έχει ανάγκη την σωματοδομή του στην αντίπαλη εστία. Συνήθως πάντως, στην καρδιά της άμυνας ξεχωρίζει παρότι τον μεγαλύτερο ... ντόρο τον έκανε το περασμένο καλοκαίρι, όταν στο πλαίσιο του Rimini Cup (ενός εκ των πλέον φημισμένων πανευρωπαϊκών τουρνουά για ποδοσφαιριστές κατώ των 16 ετών) αναδείχθηκε σε MVP και 1^ο σκόρερ του!

Μεσότιτλος: Το παράπονο

Παρότι γνωστός στην γερμανική ποδοσφαιρική πιάτσα, στην ΕΠΟ αντιλήφθηκαν και την ελληνικότητα του, αλλά και το ταλέντο του σχετικά αργά. Μόλις τον περασμένο Δεκέμβριο για πρώτη φορά κλήθηκε σ’ ένα προπονητικό καμπ της εθνικής Παίδων (στον Αγιο Κοσμά και κατόπιν σε φιλικά στην Κοζάνη), όπου παρότι τραυματίας έδωσε το παρών.

Εκτοτε όμως, εκ μέρους της ποδοσφαιρικής ομοσπονδίας, σιωπή. «Μέχρι τον Δεκέμβριο, κανείς δεν είχε παρακολουθήσει τον Γιώργο. Κι όχι μόνο τον Γιώργο. Υπάρχουν πολλά παιδιά με ταλέντο, ελληνόπουλα, στην Γερμανία που θα  μπορούσαν να βοηθήσουν το ελληνικό ποδόσφαιρο κι είναι κρίμα κανείς να μην ασχολείται μαζί τους», λέει με παράπονο ο Δημήτρης Ρουμελιώτης, ο πατέρας και μεγαλύτερος υποστηρικτής του Γιώργου. «Δεν γίνεται το ταλέντο τους να αναγνωρίζεται στην ποδοσφαιρικά προηγμένη Γερμανία και να μην υπάρχει ανάλογη υποστήριξη, αναγνώριση ή έστω κι ενημέρωση από την Ελλάδα», προσθέτει με την επιβεβαίωση να έρχεται άμεσα.

Σε δύο εβδομάδες (13-16 Απριλίου), ο 16χρονος αμυντικός θα συμμετάσχει σε προπονητικό καμπ της μεικτής των καλυτέρων συνομιλήκων του από το κρατίδιο που ανήκει διοικητικά η Χοφενχάιμ, το οποίο κι ουσιαστικά αποτελεί την διαδικασία προ-επιλογής για τις εθνικές ομάδες Παίδων και Νέων της Γερμανίας! Το ζύγι πάντως, τόσο για τον μπαμπά όσο και για τον γιο (κάθε καλοκαίρι στην Ελλάδα, συνεχώς παρακολουθεί τα δρώμενα της Superleague, έχοντας φυσικά και.. οπαδικές προτιμήσεις) στα «γαλανόλευκα» γέρνει. «Ελληνες είμαστε και δεν θέλουμε τίποτα άλλο από το να εκπροσωπούμε την πατρίδα όπου μπορούμε», λένε κι οι δυο μ’ ένα στόμα. Για να μην χάσει λοιπόν το ελληνικό ποδόσφαιρο ακόμη ένα ταλέντο, ας ελπίσουμε πως απ’ το στόμα τους, όλο και κάποιο (αρμόδιο) αυτό θ’ ακούσει...

Η ΓΝΩΜΗ ΤΟΥ ΕΙΔΙΚΟΥ
ΤΖΟΥΛΙΑΝ ΝΑΓΚΕΛΣΜΑΝ (προπονητής u16 της Χοφενχάιμ)

«Εχει εξαιρετική προοπτική, είναι καλός ποδοσφαιριστής. Το σώμα του είναι... έτοιμο για Μπουντεσλίγκα! Είναι κεντρικός αμυντικός, αλλά η δυνάμη, η μαχητικότητα, η σωματοδομή και το ένστικτο του μπροστά από την εστία, μας επιτρέπει να τον χρησιμοποιούμε κι ως επιθετικό. Σίγουρα θέλει δουλειά ακόμη σε επίπεδο τεχνικής, αλλά αυτό είναι κάτι που θα πρέπει να τον απασχολήσει από εδώ και πέρα και να δουλέψει σε αυτό. Πολύ δυνατός στο ψηλό παιχνίδι, δεν έχει το παραμικρό πρόβλημα να μπει με... χίλια σε κάθε φάση και σε κάθε διεκδίκηση, είναι απολύτως συνεργάσιμος κι εξαιρετικός χαρακτήρας. Εχει τα φόντα όχι μόνο να συνεχίσει επαγγελματικά, αλλά και να ξεχωρίσει».

sday.gr