Ο Βασίλης Σαμπράκος γράφει στο μπλόγκ του στο ''Gazzetta'' για όσα άκουσε στο ''footballabout'' από τον επικεφαλής της “στρατολόγησης” των πιτσιρικάδων της Σπόρτινγκ Λισσαβόνας, που έβγαλε 100 παίκτες μέσα σε μια 10ετία.

Δέκα χρόνια πίσω η οργάνωση – ανάπτυξη ακαδημιών ήταν η τελευταία λέξη της προόδου – εξέλιξης στην βιομηχανία του ποδοσφαίρου.

Αυτοί που, στην Ευρώπη, το πήραν χαμπάρι νωρίς, ζουν ήδη για να το απολαμβάνουν και να δρέπουν τους καρπούς της προσπάθειας, της επένδυσης και της υπομονής, της πίστης στο σχέδιο.

Οσοι προτίμησαν τον καιρό εκείνο, δηλαδή μια 15ετία πίσω να συνεχίσουν να κάνουν μια ακριβή ζωή μόνο με ψώνια από τις κεντρικές ή τις παράλληλες αγορές του ποδοσφαίρου, τραβούν σήμερα τα μαλλιά τους μπροστά στην έκταση της μαύρης τρύπας που διαπιστώνουν στην οικονομία της εταιρείας τους.

Η Superleague έδωσε, μέσα από το συνέδριό της, μια ευκαιρία στους Ελληνες να ανοίξουν το κεφάλι τους και να κόψουν λίγο δρόμο στην προσπάθεια που σήμερα, εδώ και 3-4 χρόνια έχουν αρχίσει να κάνουν με κάποια υποτυπώδη στρατηγική, υποστήριξη, υπομονή, με ένα υποτυπώδες πλάνο.

Τους έφερε στην Αθήνα έναν εκ των υπευθύνων μιας εκ των κορυφαίων ακαδημιών ποδοσφαίρου στην Ευρώπη, της Σπόρτινγκ Λισσαβόνας.

Εναν επιστήμονα του ποδοσφαίρου που είχε όλες τις απαντήσεις για να εξηγήσει πώς μέσα σε διάστημα 10 ετών, ξεκινώντας ουσιαστικά από το 2002, η Σπόρτινγκ κατάφερε να δημιουργήσει – αναδείξει περί τους 100 επαγγελματίες ποδοσφαιριστές που αγωνίζονται σήμερα σε όλα τα πρωταθλήματα του πλανήτη και να βάλει στο ταμείο της περισσότερα από 100 εκατ. ευρώ.

Ο Πάουλο Καρντόζο ήταν στην αίθουσα για να εξηγήσει πώς και γιατί έφτασε η ακαδημία της Σπόρτινγκ να έχει σήμερα 10 εκ των 23 μελών της Εθνικής Πορτογαλίας, να έχει αναδείξει 2 κατόχους Χρυσής Μπάλας κι ένα σωρό ποδοσφαιριστές της ελίτ.

Εξήγησε στο ακροατήριό του τα πάντα: από τον τρόπο, την μέθοδο του scouting σε παιδιά ηλικίας 6 ετών, μέχρι τους τρόπους που έχει βρει η Ακαδημία ώστε να δίνει πλήθος αγώνων στα πόδια κάθε παιδιού ώστε αυτό να εξελιχθεί και να αποδείξει αν αξίζει να γίνει επαγγελματίας.

Εξήγησε, για παράδειγμα, ο Πορτογάλος για ποιο λόγο βρήκε νόημα η Σπόρτινγκ να φτιάξει 6 διαφορετικές ομάδες με παιδιά ηλικίας 12-14 ετών, ώστε να δώσει και στα 100 παιδιά αυτών των ηλικιών την ευκαιρία να δείξουν τι μπορούν να κάνουν, να μη πάνε χαμένα.

Ηταν εκεί για να εξηγήσει και να αναλύσει τους στρατηγικούς στόχους και το πλάνο οργάνωσης μιας ακαδημίας που έχει ρεαλιστικό όραμα να παράγει περί τους 100 επαγγελματίες ποδοσφαιριστές ανά 10ετία, και δουλεύει περίπου 10 χιλιάδες ώρες με κάθε παιδί που φτάνει να γίνει επαγγελματίας.

Πόσοι ήταν από κάτω για να ακούσουν; Ε, στις 11, πρωί πρωί, με τέτοια κίνηση, έβρεχε κιόλας, πού να τρέχεις μωρέ.

Και τι να μας πει μωρέ ο καρπουζάς ο Πορτογάλος, που μας λέει ότι ο στόχος της ακαδημίας δεν πρέπει να είναι η δημιουργία ομάδων αλλά η δημιουργία ποδοσφαιριστών ομάδας;

Τι να μας πει μωρέ ο τύπος, που λέει ότι δεν πρέπει να μας νοιάζει, ότι δεν πρέπει να είναι αυτοσκοπός η κατάκτηση των τίλων στις μικρές ηλικίες;

Εμείς εδώ διώχνουμε προπονητές των παιδικών ομάδων αν δεν κατακτήσουν το πρωτάθλημα. Εχουμε προπονητές που πλακώνουν στα μπινελίκια τους πιτσιρικάδες, για να μαθαίνουν από μικροί στην πίεση και να γίνονται τελικά οπαδοί του αποτελέσματος, όχι του αθλήματος.

Εμείς εδώ αλλάζουμε τεχνικούς διευθυντές, γενικούς διευθυντές ακαδημίας, επικεφαλής του scouting κάθε χρόνο ή και κάθε έξι μήνες, διότι δεν έκαναν το μαγικό να βγάλουν έναν Ελληνα Μέσι μέσα από το καπέλο τους.

Εμείς εδώ έχουμε καταφέρει να βάλουμε το φακελάκι στη ζωή της ακαδημίας. Θα του το έλεγα του Καρντόζο, αλλά δεν ήξερα πώς είναι το φακελάκι στα πορτογαλικά. Και πού να του εξηγώ...

“Εστω και έναν αν κατάφερα να εμπνεύσω με τη σημερινή μου παρουσία, θα ήμουν ευτυχής”, είπε ο Καρντόζο, της Σπόρτινγκ, της σχολής που ανέδειξε τον Φούτρε, τον Φίγκο, τον Κριστιάνο Ρονάλντο, τον Νάνι, τον Κουαρέσμα, τον Σιμάο Σαμπρόσα κι ένα σωρό άλλους διεθνείς ποδοσφαιριστές.

Ενέπνευσε πολλούς, όπως διαπίστωσα στις συναναστροφές εκ των υστέρων, στο σαλόνι του ξενοδοχείου. Πολλούς, που δεν έχουν την δύναμη να ξεσηκώσουν την συνταγή της Σπόρτινγκ και να φτιάξουν μια ελληνική έκδοσή της στην Ελλάδα.

Διότι δεν ήταν μεγαλομέτοχοι, ή πρόεδροι, ή γενικοί διευθυντές των ΠΑΕ, ή επενδυτές του ποδοσφαίρου. Διότι όλοι αυτοί, πάλι, δεν ήταν εκεί.

Το πλάνο της πορτογαλικής ομάδας...ΕΔΩ