Το σύνολο των προπονητών­ σε όποιο επίπεδο­ το έχει αισθανθεί. Τη στιγμή που παραδίδει τη λίστα των 18 ποδοσφαιριστών που έχουν δικαίωμα συμμετοχής στο παιχνίδι. Πολύ περισσότερο των 11 που ξεκινούν.

Τα ερωτήματα έρχονται σαν κριτής στο μυαλό και ζητούν απαντήσεις:­

- έκανα το σωστό για την ομάδα μου; ­

- είναι η ιδανική εντεκάδα; ­

- οι επιλογές μου θα οδηγήσουν στη νίκη; ­

- αδίκησα κάποιον ποδοσφαιριστή μου;

Ένα από τα πρώτα θέματα στα οποία εργάζεται o άνθρωπος με τον ψυχοθεραπευτή του, είναι ο διαχωρισμός των ευθυνών. Πολλές φορές ο άνθρωπος ​νομίζει​ ότι έχει την πλήρη ευθύνη όσων εμπλέκονται στην καθημερινότητα του. Δεν ισχύει φυσικά. Η αλήθεια είναι, πως έχει το ​100% της δικής του ευθύνης και μόνο αυτής.

Άρα δεν άμοιρος και έρμαιο των καταστάσεων. Δεν είναι επίσης Θεός που μπορεί να ενεργήσει, να προδικάσει, να δημιουργήσει πάντα, την κάθε εξέλιξη. Πολύ περισσότερο στις ζωές των συνανθρώπων του. Δεχόμενος λοιπόν κι αφού συνειδητοποιήσει την απλή αλλά τόσο ουσιαστική αυτή πληροφορία, ο θεραπευόμενος αποβάλλει τα περιττά, τα “σκουπίδια” του εγκεφάλου. Λειτουργεί έτσι με λιγότερο άγχος, εσωτερική κόπωση και πλούσιο χώρο να δράσει σκεφτεί και να λειτουργήσει θετικά.

Αντίστοιχα ισχύουν στο θέμα μας. Οι ανάλογες απαντήσεις όπως και στα προηγούμενα ερωτήματα.

­ Ο προπονητής δεν είναι ο Θεός του ποδοσφαίρου.

- Είναι κυρίαρχο μέλος του ζωντανού οργανισμού. Με πλήρη ευθύνη στα κομμάτια που τον αφορούν. Ακριβώς όπως τα υπόλοιπα μέλη του συλλόγου. ­

- οι ποδοσφαιριστές δεν είναι οι πρωταγωνιστές μόνο στον αγωνιστικό χώρο, την ημέρα του αγώνα. Ούτε άβουλα πλάσματα ή ρομπότ που οδηγούνται βάση σχεδίου στο γήπεδο: οι ίδιοι καθορίζουν την τελική επιλογή με τις ενέργειες τους έως το πρώτο σφύριγμα.

Μην ξεχνάμε επίσης. Πως στην διάρκεια του αγώνα δεν διαμορφώνεται ακριβώς το αποτέλεσμα: αποτυπώνονται όλες οι θετικές ή αρνητικές ενέργειες που προηγήθηκαν μέχρι να ξεκινήσει. Με δύο λόγια, ο αγώνας κερδίζεται ή χάνεται μέσα στην εβδομάδα. Την Κυριακή διαπιστώνουμε στα 90 λεπτά το αποτέλεσμα των ενεργειών. Όλων των μελών της ομάδας.

ΠΡΟΫΠΟΘΕΣΕΙΣ-ΕΦΑΡΜΟΓΗ-ΚΑΘΗΚΟΝΤΑ

Ο ΠΡΟΠΟΝΗΤΗΣ

Αναλύει­ διαπιστώνει­ αφουγκράζεται.

Ακούει, ενημερώνεται από τους συνεργάτες του.

Για την αγωνιστική κατάσταση του συνόλου, ατομικά των παικτών. Αφού αξιολογήσει, τι λειτούργησε σωστά ( το επισημαίνουμε , είναι κατάκτηση μας , το αποθηκεύουμε στη μνήμη της ομάδας) τι δεν λειτούργησε σωστά (αναζητούμε τα αίτια) τότε προχωρά στην πράξη:

Καθορίζει τις προπονητικές μονάδες. Με βάση τις αδυναμίες που εντοπίστηκαν στο τελευταίο παιχνίδι. Τον αντίπαλο που ακολουθεί. Δημιουργεί τις λύσεις​. Και δίνει το 100% των δυνάμεων του για να πετύχει το στόχο του.

ΟΙ ΠΑΙΚΤΕΣ

Είναι οι εκφραστές. Σε ένα υγιή οργανισμό οι συν­ δημιουργοί της διαμόρφωσης του πλάνου (γνωρίζουν πάντα τι πήγε καλά και τι όχι, τόσο στο σύνολο όσο και στην δική τους απόδοση, αυτοί αγωνίζονται) . ­

- Πρώτη ευθύνη λοιπόν η συμμετοχή στις προπονήσεις. Αυτονόητη, αδιαπραγμάτευτη. (Στη λογική παρατήρηση πως στο υψηλό επίπεδο δεν νοείται το αντίθετο...θα επιμείνουμε στην πλήρη παρουσία, πολύ περισσότερο της νοητικής, ψυχικής. Πέραν της σωματικής). ­

- Η συμπεριφορά, η πλήρης συμμετοχή, η συνεργασία, ο ζήλος, η διάθεση 

- και τέλος αφού όλα τα προηγούμενα εξασφαλιστούν, τότε ακολουθεί το “κυρίως πιάτο”.

Η εφαρμογή των λύσεων, μέσω των ασκήσεων, των τακτικών παιχνιδιών, της θεωρητικής προσέγγισης. Οι παίκτες που πλησιάζουν, ή λειτουργούν και εφαρμόζουν άμεσα αποκτούν το δικαίωμα της συμμετοχής στους 18 και τους 11 που ξεκινούν στον αγώνα. Αξιοκρατικά, δίκαια, χωρίς καμία αμφισβήτηση.

Οι ίδιοι λοιπόν, ουσιαστικά, είναι οι “εκλέκτορες”. Κι εδώ αποδεικνύεται ξεκάθαρα γιατί οι παραπάνω προϋποθέσεις αποτελούν την εγγύηση μιας ομάδας που έχει σαν στόχο τη συνεχή πρόοδο και την σταθερή άνοδο της: κάθε προπόνηση αποτελεί μάθημα και εισαγωγή στον επόμενο κύκλο. Συνεπώς όποιος δεν συμμετέχει αφήνει τον εαυτό του εκτός της συνέχειας. Αδυνατεί τελικά να εφαρμόσει το σχέδιο που έχει συμφωνηθεί.

Τέλος, στο ερώτημα, “κι αν λείψει ο καλύτερος παίκτης της ομάδας” μας; Η απάντηση είναι απλή. Ο καλύτερος παίκτης της ομάδας...είναι η καλή ομάδα (όπως έχει ήδη περιγραφεί ο τρόπος). Αν χαθεί έστω το επόμενο παιχνίδι, σε βάθος χρόνου τα κέρδη είναι πολλαπλά. Σε πρόοδο και νίκες.

Αν ο παίκτης είναι άλλωστε τόσο ποιοτικός (συνειδητοποιημένος, με υψηλή αντιληπτική ικανότητα, με πολύ δουλειά κατά το προηγούμενο διάστημα), η έλλειψη του δεν θα υπερκαλύψει τα όποια κενά: θα έχει την ευκαιρία να αποδείξει στον προπονητή και κυρίως στο σύνολο πως αξίζει τη συμμετοχή.

Τέλος...για τις όποιες παρεμβάσεις, παραγόντων, εξωτερικών πιέσεων ως προς τις τελικές επιλογές. Νομίζω ότι δικαιούται ο συντάκτης του κειμένου… να ασχοληθεί με το αληθινό ποδόσφαιρο και μόνο.

(Παρακάτω ακολουθεί ένα απλό παράδειγμα λειτουργίας Με το πρωτόκολλο καταγραφής­ αξιολόγησης του αγώνα που προηγήθηκε, παρουσιολόγιο προπονήσεων, επεξήγηση του προβλήματος, λύσεων και τακτικών παιχνιδιών. “Στο προηγούμενο παιχνίδι δεν βρήκαμε λύσεις στην κλειστή άμυνα του αντίπαλου. Η ανάπτυξη μας ήταν μονοδιάστατη και προβλέψιμη”).

ΠΡΩΤΟΚΟΛΟ ΑΓΩΝΑ (Σε πλήρη ανάλυση ΕΔΩ)

ΠΑΡΟΥΣΙΟΛΟΓΙΟ (Σε πλήρη ανάλυση ΕΔΩ)

ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ ΤΟΥ ΑΓΩΝΑ (Σε πλήρη ανάλυση ΕΔΩ)

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΔΗΣ

Head of FSA-statistical analysis-Στατιστικολόγος / Αναλυτής ποδοσφαίρου / Προπονητής UEFA.

Απόφοιτος από το ‘Εργαστήρι Δημοσιογραφίας Από το 1992, ‘Galanis Sports Data’: εξειδικευμένες στατιστικές μετρήσεις – αναλύσεις, για κορυφαίες ομάδες σε Ελλάδα και Ευρώπη, στο Champions League & UEFA CUP, καθώς και για την Ελληνική εθνική ομάδα ποδοσφαίρου, με αξιολόγηση όλων των ματς και προώθηση των αποτελεσμάτων στο προπονητικό team.

Περισσότερα άρθρα του Δημήτρη Ελευθεριάδη στην στήλη του ''Football Analysis''

Τμήμα ειδήσεων Sports-Academies.gr