Η άρθρωση του γονάτου είναι μια περίπλοκη άρθρωση. Το άκρο του μηριαίου οστού (μηριαίοι κόνδυλοι) έρχεται ομαλά σε επαφή με την επίφυση της κνήμης (κνημιαίες γλήνες) οι οποίες επιφάνειες καλύπτονται με χόνδρο.

Ανάμεσα στις δύο αυτές επιφάνειες των οστών βρίσκονται οι μηνίσκοι, δεξιά και αριστερά ή έσω και έξω.

Οι μηνίσκοι είναι χονδροοστέινες μάζες οι οποίες έχουν σχήμα ‘C’ και αιματώνονται μόνο στη περιφέρεια τους.

Παρόλα αυτά παρατηρείται να είναι συχνές οι κακώσεις σε αθλητές τόσο στον έσω όσο και στον έξω μηνίσκο σε συνδυασμό με κακώσεις στους πλάγιους συνδέσμους της άρθρωσης (έξω πλάγιος και έσω πλάγιος σύνδεσμος) καθώς επίσης και με κάκωση προσθίου ή οπίσθιου χιαστού.

Η σταθερότητα της άρθρωσης ολιστικά εξαρτάται από όλες αυτές τις δομές οι οποίες την υποστηρίζουν. Οι πλάγιοι σύνδεσμοι προσάπτονται όσον αφορά το μηριαίο από τους αντίστοιχους κονδύλους και καταλήγουν ο μεν έσω της κνήμης και ο έξω στη κεφαλή της περόνης. Από τους χιαστούς, ο μπροστινός φεύγει από τον έξω κόνδυλο και καταλήγει στη μπροστινή επιφάνεια της κνήμης και ο πίσω ξεκινάει από τον έσω κόνδυλο και καταφύεται στην πίσω επιφάνεια της κνήμης.

Ωστόσο, ολόκληρη η άρθρωση προφυλάσσεται από την επιγονατίδα.

Όσον αφορά το μυϊκό σύστημα από το οποίο περιβάλλεται η άρθρωση, απαρτίζεται από ένα σύνολο μυών το οποίο σταθεροποιεί, προστατεύει και εξισορροπεί τη κινητικότητα του κάτω άκρου.

Ειδικότερα οι μύες γύρω από την άρθρωση του γονάτου είναι:

• Πρόσθια όψη: ορθός μηριαίος &μέσος &έξω &έσω πλατύς = τετρακέφαλος μηριαίος (έκταση γονάτου)

• Οπίσθια όψη: ημιτενοντώδης (κάμψη γονάτου), ημιμενώδης (κάμψη γονάτου), δικέφαλος μηριαίος (κάμψη γονάτου)

Παρόλο που η άρθρωση αυτή διαθέτει πλήθος μυών, τενόντων, συνδέσμων και μηνίσκων καθώς και άλλων στοιχείων εντός αυτής, παρατηρούνται κακώσεις οι οποίες είναι συχνότερες στους αθλητές κυρίως στους ποδοσφαιριστές.

Ο μηνίσκος (έσω ή έξω) μπορεί να εμφανίσει ρήξη μερική ή ολική μέσω άμεσου χτυπήματος στη περιοχή ή από προγενέστερη κάκωση κάποιου συνδέσμου γύρω από την άρθρωση ή και χιαστού.

Οι πιο πιθανές ρήξεις μηνίσκων είναι:

• Παράλληλη ρήξη

• Ρήξη πρόσθιου κέρατος

• Ρήξη οπίσθιου κέρατος

• Κάθετη ρήξη

• Αποκόλληση μηνίσκου από τον αρθρικό υμένα

Οι συνηθέστεροι μηχανισμοί κάκωσης μηνίσκου είναι:

 Μια αλλαγή στη ταχύτητα του αθλητή κατά τη διάρκεια που τρέχει

 Δημιουργία πολλαπλής φόρτισης της άρθρωσης του γονάτου

 Γρήγορες στιγμές επιβράδυνσης ενώ τρέχει ο αθλητής

 Ανώμαλη προσγείωση από άλμα, κάποιο pivot

 Επίσης τα φορτία που δέχεται μια άρθρωση σε συνδυασμό με την ανισορροπία των δυνάμεων συστολής των μυών έκτασης και κάμψης γόνατος

 Δυνάμεις κατά το οβελιαίο και εγκάρσιο επίπεδο της κνήμης αυξάνουν την τάση για τέντωμα του μηνίσκου

 Εξάρθρωση του γονάτου από τραυματισμό

 Υπερέκταση του γονάτου

Ωστόσο, ανάλογα με τη κάκωση που έχει δημιουργηθεί και το είδος αυτής η αντιμετώπιση του τραυματισμού μπορεί να γίνει είτε συντηρητικά μέσω φυσικοθεραπείας είτε χειρουργικά.

Ελεονώρα Ρούσσου

Φυσιοθεραπεύτρια